Opiekun medyczny / Gerontolog / Dziennikarz

Etnograf, antropolog, dziennikarz i publicysta, menedżer kultury. Obecnie także dyplomowany opiekun medyczny i gerontolog. Założyciel pionierskiej na polskim rynku firmy Młodszy Brat – Rodzinna Koordynacja Opieki Geriatrycznej. Zrezygnował z funkcji wicedyrektora Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, by opiekować się chorymi rodzicami.

mlodszybrat.pl

Pracowniczka domu pogrzebowego / Instagramerka

Znana jako „Pani z domu pogrzebowego” na Instagramie, gdzie prowadzi otwarty dialog o swojej pracy w branży funeralnej. W ludzki i zrozumiały sposób oswaja ludzi z tematami tabu i mówi o tym co się dzieje z naszym ciałem po śmierci.

Pracowniczka domu pogrzebowego „Mój Anioł” w Warszawie. Swoje działania opiera na doświadczeniach nabytych w życiu prywatnym i zawodowym. Szkoliła się nie tylko w zakresie tanatokosmetyki, ale również w obszarze wsparcia dla osób w żałobie.

„Ważny jest dla mnie szacunek do wszystkich ludzi – zarówno żywych, jak i zmarłych. Dla rodzin po stracie bliskiej osoby staram się stworzyć dobre warunki, aby mogli godnie się pożegnać. A ciała zmarłych przygotowuję tak, aby w swoją ostatnią drogę mogli odejść z godnością.”

Pisarka

Justyna Bednarek (ur. 1970), z wykształcenia romanistka, pisarka dla dzieci, autorka ponad 50 książek, w tym Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek, które weszły do kanonu lektur szkolnych, Pięć sprytnych kun, Babcocha, Dom numer pięć czy też Maryjki. Za swoje książki dostała wiele nagród literackich, m. in. Warszawską Nagrodę Literacką, nagrodę Empiku „Przecinek i kropka”, nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego czy też tytuł Książki Roku polskiej sekcji IBBY.

Zanim spełniła swoje marzenie o pisaniu bajek, przez wiele lat pracowała jako dziennikarka, najdłużej – w miesięczniku Kuchnia. Mieszka w Warszawie, ma troje dzieci, trzy psy, kota, dwie kury i kaczora biegusa.

Maryjki
facebook.com/Justyna-Bednarek-pisarka

Fotografka / Prowadząca krąg kobiet

Tematyka śmierci jest mi bliska od urodzenia. Przyszłam na świat bowiem, gdy moja mama była w głębokiej żałobie. Jestem oswojona z tego rodzaju przeżywaniem i odczuwaniem. Śmierć postrzegam intuicyjnie. Lubię podchodzić do życia holistycznie. Szukam praprzyczyn i uczę się z ich głębi.

Zajmuję się fotografią, montażem filmowym, tworzę klipy. Poprzez obraz, łączenie go z dźwiękiem i słowami przekazuję co mi w duszy gra. Spotkanie z obiektywem to całkiem niezła okazja do konfrontacji z tym, na co jesteśmy w życiu gotowi. Możemy sięgnąć po pytania mniejszego lub większego kalibru. Kim jestem? O czym jestem? Którą swoją wersję dziś wybieram? Czy pora już na bycie sobą? Czy chcę zobaczyć siebie naprawdę?

Prowadzę krąg kobiet piszących listy o kobiecości od stóp do głów. Praktykuję mantry, które uważam między innymi mogą być pięknym wsparciem okoliczności pożegnania życia.

migaloona.com

Lekarz hospicjum

Lekarz hospicjum dla dzieci i zakładów opiekuńczo leczniczych dla dzieci. Pasjonat sztuki partnerskiej relacji i dobrej komunikacji lekarz-pacjent, teoretyk i praktyk tzw. „trudnych rozmów”. Obecnie zafascynowany psychoonkologią.

Na Instagramie znany jako @drhospice. Po co założyłem ten profil? – Żeby pokazać, że motyw ars moriendi we współczesnym świecie realizuje się m.in. w idei medycyny paliatywnej, która przywraca godność i szacunek w miejsce cierpienia i odrzucenia. Żeby pokazać ułamek bardzo intymnej pracy z nieuleczalnie chorym dzieckiem i jego rodziną. Żeby odczarować słowa: „hospicjum”, „morfina”, „śmierć”. Żeby nauczyć kilka osób kilku trudnych nazw wyjątkowo rzadkich chorób.

instagram.com/drhospice

Reporterka / Pisarka

Pisze o traumie, stracie, żałobie i o budowaniu nowych światów. Jest autorką książki Ganbare! Warsztaty umierania, która opisuje, jak Japończycy radzą sobie z rzeczywistością po potrójnej katastrofie z marca 2011 roku. To podczas pracy nad tą książką brała udział w warsztatach umierania prowadzonych przez buddyjskich mnichów. Teraz sama organizuje je w Polsce.

katarzynaboni.com
warsztatyumierania.pl

Psychopedagożka / Słuchaczka historii

Założycielka Projektu Rozmowa, który powstał w wyniku osobistego doświadczenia utraty rodzica i refleksji nad tym jak mogłaby wyglądać czuła rozmowa o umieraniu, traceniu bliskich i wspieraniu w żałobie gdybyśmy się tak bardzo nie bali poruszać tego tematu. Zaprasza do rozmowy osoby z różnych krajów i kręgów kulturowych by wysłuchać ich doświadczenia utraty najbliższej osoby i dowiedzieć się co czuli, jak byli wspierani i jak kultura oraz światopogląd ukształtowały ich podejście do śmierci, umierania oraz życia. Publikuje swoje rozmowy po polsku, angielsku, hiszpańsku i włosku. Z wykształcenia psychopedagożka, studiowała w Polsce, Hiszpanii i Wielkiej Brytanii. Na co dzień mieszka w Londynie gdzie pracuje w sektorze technologii medycznej.

project-conversation.com
instagram.com/project.conversation

Psycholożka zdrowia

Założyła fundację Ludzie i Medycyna, by zająć się empatycznym projektowaniem rozwiązań w medycynie. Prowadzi zajęcia na Uniwersytecie SWPS w School of Ideas w obszarze humanistyki medycznej. Doświadczenie zdobywała m.in. w Centrum Nauki Kopernik, gdzie odpowiadała za działania łączące naukowców i publiczność, stworzyła projekt Rzecznicy Nauki i Kongres Nauka i Media, prowadziła komunikację m.in. dla wystawy Obywatele w medycynie. W ramach fundacji Ludzie i Medycyna prowadzi podcast oraz koordynuje projekty Kartki na złe okoliczności i Rozmawianie o śmierci cię nie zabije. Naukowo zajmuje ją psychosomatyka i body-mind science oraz temat innowacji pacjentów. Trenuje pływanie i zapalczywie projektuje ubrania.

ludzieimedycyna.pl

Pisarka / Ilustratorka / Reżyserka

Zajmuję się przede wszystkim tworzeniem autorskich publikacji, głownie dla dzieci. Fascynuje mnie muzyka, jestem współautorką słuchowiska-opery Piwnice powstałego na okoliczność Małej Warszawskiej Jesieni. Moją pasją jest komunikacja – szukanie sposobów na wyrażanie trudnych do wyrażenia emocji w sposób pozawerbalny i symboliczny. Prowadzę warsztaty na podstawie Książki do zrobienia,  podczas których eksploruję to, co „nie przechodzi przez gardło”. Aktualnie pracuję nad koncepcją picture-booka o śmierci i kartami do medytacji z tym tematem. Osobisty wątek nieprzepracowanej żałoby pojawił się w teatralnym projekcie Tit Anik zrealizowanym w ramach TEREN TR. Wierzę, że to co stwarzamy jest emanacją nas samych. Moim marzeniem jest stworzenie libretta opery.

Aleksandra Cieślak na facebooku

Dyrektor Festiwalu Nowe Epifanie

Dyrektor Festiwalu Nowe Epifanie i Zastępca Dyrektora Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Pracował w kilku stołecznych teatrach jako kierownik literacki, manager i dramaturg (TR Warszawa, Teatr Studio, Teatr Polski, Teatr Wielki – Opera Narodowa). Był kuratorem festiwalu Deathroom w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie oraz współautorem spektaklu Spring of death. Studiował w Warszawie wiedzę o teatrze w Akademii Teatralnej, filozofię na Uniwersytecie Warszawskim.

noweepifanie.pl

Prowadząca kręgi / Doula umierania

Z zawodu jestem koordynatorką badań klinicznych, ale od kilku lat „woła” mnie temat wspierania ludzi w umieraniu i żałobie. Ukończyłam studia podyplomowe z Zarządzania kryzysem i Pierwszej pomocy emocjonalnej. Jako wolontariuszka towarzyszyłam pacjentom hospicjum onkologicznego. Przychodzą do mnie pieśni dla tych, którzy odchodzą i pieśni przejścia. Śpiewanie dla bliskiej osoby jest dla mnie jednym z najbardziej wspierających sposobów na czułe towarzyszenie.

Cenię spotkania, na których można oswajać się z rozmową o śmierci, poszerzać wiedzę i doświadczenie, a także tworzyć wspólnoty, które dają wsparcie. W 2020 zainicjowałam krąg kobiet, dla których ważne są rytuały przejścia oraz przywracanie śmierci i żałobie właściwego miejsca i szacunku. Współorganizuję spotkania Death Cafe. Inspiruje mnie neolityczna, pokojowa i egalitarna cywilizacja Starej Europy, istniejąca 7000-3500 lat p.n.e., zwana cywilizacją Bogini, kultura oparta na wzorcu afirmacji życia i akceptacji śmierci.

towarzyszeniewodchodzeniu.pl
fb.com/towarzyszenie.w.odchodzeniu

Konsultantka kryzysowa / Trenerka biznesu

Pracuję jako certyfikowana konsultantka kryzysowa Instytutu Pozytywnej Terapii Kryzysu. Prowadzę pierwszą pomoc psychologiczną dla osób w kryzysie utraty. Tworzę przestrzeń psychoedukacji i dialogu na temat śmierci, straty i umierania, w ramach mojej marki osobistej – Oswoić Stratę.

W mojej drugiej roli, jako trenerka biznesu, skupiam się na edukowaniu managerów i działów HR w podstawach interwencji kryzysowej. Podnoszę ich kompetencje w obszarze pracy ze stratą w życiu pracownika i metod zadbania o jego dobrostan w ramach organizacji.

Prywatnie, jako miłośniczka kina recenzuję i analizuję filmy związane ze stratą. Piszę artykuły, projektuję zdjęcia i scenariusze do krótkometrażowych form wyrazu, dotyczących śmierci i przemijania.

Facebook: Oswoić Stratę
instagram.com/pierwszapomoc_wkryzysie

Mistrzyni świeckich ceremonii pogrzebowych

Swoją rolę mistrzyni ceremonii traktuję jak powołanie. Chcę pomagać ludziom doświadczającym straty w czułym, osobistym pożegnaniu ich najbliższych, oferując nie tylko swoją wiedzę i umiejętności, ale przede wszystkim wsparcie.

Podczas projektowania i prowadzenia ceremonii oraz pisania mowy pożegnalnej, wykorzystuję swoje umiejętności tworzenia tekstów, doświadczenie w zakresie wystąpień publicznych, odporność na stres oraz otwartość na drugiego człowieka. W ramach przygotowania do swojej roli, ukończyłam szkolenie dla mistrzów ceremonii Creating a Personal Farewell, jak również kurs Praca z osobami w żałobie: Nowe perspektywy w Instytucie Dobrej Śmierci.

pogrzebyswieckie.pl
instagram.com/osobiste_ceremonie_pogrzebowe

Reżyserka / Animatorka kultury

Producentka, menedżerka i animatorka kultury, reżyserka, kuratorka. Dyrektorka programowa festiwalu sztuk społecznych OFF Opera. Laureatka Stypendium Artystycznego Miasta Poznania (2020) oraz Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego (2021). Pracuje w Stowarzyszeniu Młodych Animatorów Kultury (SMAK), z którym prowadzi przestrzeń kulturalną Fyrtel Główna.

Jej projekty mają na celu tworzenie przestrzeni do egalitarnych dyskusji. Poruszają wątki m.in. pamięci, lęku przed śmiercią czy żałoby klimatycznej. Jednym z nich są inspirowane książką Michaela Hebba Rozmowy o śmierci.

offopera.pl
kulturaupodstaw.pl/porozmawiajmy-o-odchodzeniu
www.fyrtelglowna.pl

fot. Krystian Daszkowski

Psychotanatolog / Śpiewak

Psycholog, specjalista z zakresu pomocy osobom będącym w ryzyku samobójczym oraz w żałobie. Nauczyciel akademicki. Prowadzi indywidualną terapię psychologiczną, grupy wsparcia dla osób po stracie oraz szkolenia suicydologiczne. Poszukuje nowej metody w terapii osób w żałobie łączącej podejście humanistyczno-egzystencjalne, lowenowską pracę z ciałem oraz głos.

Śpiewak i nauczyciel śpiewu tradycyjnego. Uczeń śpiewaka pogrzebowego Jana Wnuka ze Zdziłowic. Wraz z Pawłem Odorowiczem i Olgą Kozieł nagrał płytę Pieśni przejścia z tradycyjnymi pieśniami pogrzebowymi. Poszukuje miejsca dawnych wiejskich obrzędów i zwyczajów pogrzebowych w kulturze miejskiej.

„Zajmuję się życiem a nie śmiercią” – Wywiad z Pawłem Grochockim
„Śpiewam na pogrzebach, ale zajmuję się życiem” – Rozmowa z Pawłem Grochockim

Psychoterapeutka / Dziennikarka

W mojej codziennej pracy jako psychoterapeutka towarzyszę pacjentom w doświadczaniu straty. Nie zawsze tej ostatecznej, związanej ze śmiercią. Osoby, które przychodzą do mnie do gabinetu, wspieram w ich codziennych utratach. Pomagam przejść przez doświadczenie straty miłości, związku, relacji, przyjaźni, pracy, zdrowia, urody, obrazu rodziny, jaki latami nosiło się w sobie, własnego wyobrażenia i wizerunku, marzeń, nadziei, poczucia sensu w życiu. W trakcie terapii pomagam w zaakceptowaniu tego utraconego kawałka własnego świata i ułożeniu go na nowo, albo trochę inaczej. Tak, żeby znów żyło się lepiej, lżej.

W przeszłości, przez rok, pracowałam jako wolontariuszka w hospicjum onkologicznym, gdzie towarzyszyłam pacjentom. Pracowałam także z osobami w żałobie, które straciły bliskich. Przez 15 lat byłam dziennikarką radiową i prasową. Zajmowałam się tematami psychologicznymi i społecznymi. Teraz pracuję nad książką o stracie, śmierci i żałobie.

facebook.com/Nina-Harbuz

Autor zdjęcia: Michał Warda

Dziennikarka / Autorka

Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, krytyk filmowy, publicystka. Redaktorka kwartalnika Więź, w latach 1997-2017 była sekretarzem redakcji. Współautorka książek, m.in. Szału nie ma, jest rak i Żyć aż do końca. Instrukcja obsługi choroby (z ks. Janem Kaczkowskim), Wyzywająca miłość. Chrześcijanie a homoseksualizm, Między konfesjonałem a kozetką. Należy do Zespołu Laboratorium Więzi oraz Inicjatywy Zranieni w Kościele.

wiez.pl
zranieni.info

Muzykantka / Opowiadaczka historii

Z wykształcenia antropolożka kultury, z natury wędrownica, z zawodu śpiewaczka, akordeonistka, a także zbieraczka i opowiadaczka historii. Krąży po rozmaitych pograniczach tego co tradycyjne i autorskie, tropi dawne tradycje obrzędowe, tworzy muzykę teatralną i własne piosenki. Koncertuje, opowiada, prowadzi warsztaty, zarówno na festiwalach, jak też na ulicach, w domach dziecka i więzieniach. W 2020 roku, w odpowiedzi na śmierć córki, Naomi, stworzyła projekt „Nieuchronne” z muzyką i opowieściami. W 2021 ukazała się jej książka „Tkaczka chmur”.

parparusza.com
nieuchronne.pl
opowiescdlaswiata.com
jazgodki.pl
Tkaczka chmur

Pisarka / Scenarzystka / Literaturoznawczyni

Doktor literaturoznawstwa, autorka kilkudziesięciu nagradzanych książek dla dzieci, z których seria o Florce stała się popularnym serialem animowanym. Pisze sztuki teatralne, teksty do podręczników i bajki terapeutyczne. Jej książki wpisane są na Złotą Listę Fundacji ABC „Cała Polska czyta dzieciom”, Listę Skarbów Kultury Dziecięcej oraz Międzynarodową Listę Białych Kruków Literatury Dziecięcej (The White Ravens). Prowadzi warsztaty dla nauczycieli i bibliotekarzy, jak za pomocą książek rozmawiać z dziećmi o życiu i o śmierci, która jest tego życia nieodłączoną częścią. Na spotkaniach autorskich z dziećmi też nie boi się trudnych pytań.

Temat odchodzenia poruszyła w swojej powieści dla młodzieży „Stan splątania”, której bohaterami są dwa pokolenia – nastolatkowie i pensjonariusze domu spokojnej starości. To historia o tym, jak nierozerwalnie jesteśmy wszyscy ze sobą połączeni i nawzajem sobie potrzebni w nieprzerwanej spirali rodzenia się i umierania. I o tym, jak jej akceptacja dodaje życiu skrzydeł.

bajkizbajki.pl/Roksana-Jedrzejewska-Wrobel
lubimyczytac.pl/stan-splatania 

Artystka / Fotografka

Patrząc na ciało jako archiwum, twórczość Izabeli porusza kwestie tożsamości, pamięci i zdrowia. W ramach Rita and Alex Hillman Foundation Fellowship Award 2021, przyznany przez International Center of Photography w Nowym Jorku, realizuje projekt fotograficzny skupiony na doulach umierania – ich wrażliwości, sile i spojrzeniu na śmierć.

Wystawiała swoje prace na ponad trzydziestu wystawach, m.in. w International Center of Photography, ClampArt, Baxter St CCNY, School of Visual Arts Flatiron Gallery w Nowym Jorku czy RISD Museum. Jest laureatką Dior Photography and Visual Arts Award for Young Talents 2020 by Luma Arles & ENSP oraz finalistką COCA Center for Contemporary Artists 2020. Jej prace były prezentowane podczas takich międzynarodowych festiwali jak Unseen Amsterdam, Miesiąc Fotografii w Bratysławie (OFF), TIFF Festiwal we Wrocławiu, Fotofestiwal w Łodzi, 8. Biennale Fotografii w Poznaniu. W 2019 roku uzyskała tytuł magistra fotografii z wyróżnieniem w Rhode Island School of Design w USA. Obecnie wykłada na Wydziale Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

izabelajurcewicz.com
instagram.com/izabelajurcewicz

Antropolożka kultury / Śpiewaczka / Performerka

Dokumentuje i praktykuje śpiew z tradycji wiejskich, m.in. towarzyszący pogrzebom, współtworzy internetowe archiwum nagrań Pieśni do Śmierci. Śpiewa pieśni tradycyjne w zespołach Starorzecze, Sekunda Mała, Wołyń w Pieśniach. Współtworzy inicjatywę Ziemski Lament, adaptując pieśni pogrzebowe na potrzeby opłakiwania katastrofy klimatycznej. Poszukuje w śpiewie tradycyjnym ekspresji osobistych doświadczeń kobiet w ramach autorskiego projektu Od lamentu do empowermentu. Wydała minialbum Lulu z kołysankami wokalno-oddechowymi dla dorosłych i dzieci. Autorka tekstów i podcastów. Interesuje się pozawerbalną ekspresją ciała, oddechu i głosu. Współtworzy Eksperymentalny Chór Oddechowy EchO i girlsband oddechowy Haust z Dobrawą Borkałą. Uczestniczka spektakli i performansów, współpracowała m.in. z Bogną Burską, Zorką Wollny, Seanem Palmerem i Gęba Vocal Ensemble. Zbieraczka dźwięków i taterniczka jaskiniowa. Praktykuje field recording i śpiew w otwartej przestrzeni oraz śpiew podziemny.

Psycholożka

Wspieram i tworzę miejsca, które są przestrzenią do bycia w prawdzie – w prawdzie przeżyć, refleksji i doświadczeń. Szczególnie doświadczeń śmierci bliskiej osoby. Wierzę, że z taką misją przychodzę tu do świata – pomocy i wsparcia na ścieżce przyjmowania bólu po stracie ukochanej osoby do przestrzeni wewnętrznego spokoju i zaufania. Spotykając się z osobami po stracie krok po kroku towarzyszę innym w rozpoznawaniu drogi do spokoju serca, które jest gotowe na otulenie największego bólu. Jestem poruszona tym, że jest mi dane towarzyszyć innym w najprawdziwszych momentach ich życia.

Towarzyszę osobom przeżywającym żałobę poprzez spotkania indywidualne, spotkania grup wsparcia, warsztaty online oraz medytacyjno-terapeutyczne warsztaty wyjazdowe.

drogispokoju.pl
facebook.com/drogispokoju

Psycholożka / Terapeutka / Coach

Pracuje ze swoimi klientami terapeutycznie i coachingowo, prowadzi wsparcie psychologiczne, interwencje kryzysowe, warsztaty i wykłady dla różnych firm i organizacji.

W pewnym momencie swojego życia odkryła, że umieranie, śmierć, żałoba są dla niej naturalnymi procesami, nie boi się ich. Pomaga więc ludziom szukać możliwie najprostszych ścieżek przez takie doświadczenia. Towarzyszy z wykorzystaniem wiedzy, uszanowując tajemnicę nieznanego i unikatowość potrzeb osoby mierzącej się ze swoim losem, ze swymi przeżyciami.

szkolacoachingu.pl
facebook.com/wingsszkolacoachingu

Dziennikarka / Reporterka

Jako dziennikarka i reporterka zajmuję się tematyką społeczną, w tym tematami związanymi ze zdrowiem psychicznym i psychiatrią. Aktualnie pracuję nad debiutancką książką reporterską. Jestem autorką tekstu o Anji Franczak, pierwszej w Polsce profesjonalnej towarzyszce w żałobie, który ukazał się w tygodniku Newsweek Polska. Z kolei w Tygodniku Powszechnym opublikowałam rozmowę z dr. Michałem Błochem U nas dzieci nie umierają na temat warunków życia i odchodzenia podopiecznych Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych w Polsce.

facebook.com/Anna-Kiedrzynek

Dziennikarka / Reporterka

Z wykształcenia inżynier mechatronik, ale szybko porzuciła tę ścieżkę i wybrała pracę, w której głównym zadaniem jest słuchanie ludzi. Zajmuje się dziennikarstwem radiowym oraz reportażem prasowym. Jest autorką podcastu #ważne o tematyce społecznej. Rozmawia o prawach człowieka, prawach zwierząt, ochronie środowiska, wykluczeniu, niesprawiedliwości, niedomagającym systemie, zdrowiu psychicznym, śmierci oraz innych istotnych zagadnieniach.

waznepodcast.com
facebook.com/waznepodcast

Psycholożka / terapeutka / podcasterka / pisarka

Jako terapeutka pracuje z dziećmi, nastolatkami i dorosłymi w trudnych sytuacjach, w żałobie, w sytuacjach straty, z chronicznym bólem, chorobami i dysfunkcjami. Jako coachka wspiera osoby twórcze, przedsiębiorcze i mające ogrom pasji.

W swojej pracy wykorzystuje jogę, uważny ruch (Mindful Movement), terapię czaszkowo-krzyżową, Techniki Emmetta, naturę, mindfulness i compassion. Nagrywa medytacje i wizualizacje, które pozwalają ludziom znaleźć w sobie przestrzeń pełną spokoju. Pracuje nad Dziennikiem Żałoby – książką, która wspiera osoby doświadczające żałoby. Obecnie mieszka w Danii.

pelniamocy.pl
bethewholeme.com

Radca prawny / Mediator

Jestem radcą prawnym i mediatorem, prowadzącym własną kancelarię w Warszawie. Specjalizuję się w prawie spadkowym i działkowym (stowarzyszeń ogrodowych), uzupełniając powyższe kompetencjami z zakresu mediacji i negocjacji.

Z tematem śmierci spotykam się codziennie. Pomagam przyszłym spadkodawcom uporządkować swoje sprawy, zwłaszcza majątkowe, aby po ich śmierci bliscy mogli oddać się żałobie, poświęcając minimum uwagi i energii spadkowym formalnościom. Wspieram spadkobierców w skutecznym i szybkim uzyskaniu wszelkich praw do spadku. Oferuję mediację, jako wyjątkowy sposób zażegnania ewentualnych konfliktów w rodzinie, między spadkobiercami. Moją misją jest popularyzowanie testamentu, jako narzędzia do uporządkowania spraw na wypadek własnej śmierci oraz mediacji, jako doskonałej alternatywy dla wyniszczających rodzinę sporów wokół spadku.

podwazenietestamentu.pl
krzysztof.kozlowski.oirpwarszawa.pl
facebook.com/KozlowskiRadca

Kompozytor / Pieśniarz

Ukończył kompozycję pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie. Studia kontynuował w Guildhall School of Music and Drama w Londynie. Współpracował z takimi zespołami jak Ars Nova, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, OKPR Amadeus, Płocka Orkiestra Symfoniczna, Polska Orkiestra Radiowa, Polska Sinfonietta, Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Warszawskiej Opery Kameralnej, The Vellinger Quartet, Warsaw Camerata. Jest autorem muzyki ilustracyjnej do popularnych seriali telewizyjnych (M jak miłość, Na dobre i na złe), a także kilku filmów fabularnych i dokumentalnych.

Komponuje muzykę inspirowaną dawnymi stylami muzyki europejskiej, poruszającą tematykę baśniową i fantastyczną. W ostatnich latach zajmuje się także odszukiwaniem archaicznych tradycji świętego śpiewu, który towarzyszy ludzkim społecznościom podczas obchodów różnych świąt oraz w ważnych momentach życia.

facebook.com/sebastiankrajewski.music
soundcloud.com/sebastiankrajewski
sebastiankrajewski.bandcamp.com

Antropolog kultury

Profesor nadzwyczajny w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN i wykładowca w Graduate School for Social Research. Autorka książek: Delicje i lewa ręka Kryszny (IFiS PAN, Warszawa 1997), Jednak New Age (Santorski & Co, Warszawa 2005), Nostalgia i inne tęsknoty (Stopka, Łomża 2007), INNE ŚMIERCI. Antropologia umierania i żałoby w późnej nowoczesności (Universitas, Kraków 2014), Pogrzeby to nasze życie (IFiS PAN, Warszawa 2015), Assisted Death in the Age of Biopolitics and Bioeconomy (Cambridge Scholars Publishing, Great Britain 2020), współredaktorka antologii Społeczne i kulturowe reprezentacje śmierci (Nomos, Kraków 2015).

Obszary zainteresowań: tanatologia, bioetyka, eutanazja, antropologia wizualna, studia nad traumą i pamięcią.

ifispan.pl
Assisted Death in the Age of Biopolitics and Bioeconomy

Edukatorka / Badaczka w zakresie tanatologii

Jestem Kaszubką, potrójną mamą i miłośniczką mojego lokalnego mikroświata wiejskiego. Pracuję jako nauczycielka języka angielskiego, przewodnik po Kaszubach i Trójmieście oraz adiunkt i badacz w Instytucie Studiów Edukacyjnych na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni.

W pracy naukowej podjęłam się rozwinięcia zagadnień związanych z tanatologią w zakresie edukacji (tanatopedagogika). Duża część badań naukowych to projekty interdyscyplinarne mieszczące się w polu pedagogiki społecznej, złożone ze studiów empirycznych oraz teoretycznych z zakresu antropologii kulturowej, tanatologii, filozofii, historii, psychologii, socjologii. Szukam możliwych dróg edukacji do śmierci, detabuizacji tematu umierania szczególnie wśród dzieci, pedagogów i rodziców. W badaniach jakościowych skupiam się na praktyce społecznej Kaszubów w obszarze religijno-rytualnym z aspektami związanymi z tradycjami pogrzebowymi. Jestem autorką książki Oswoić śmierć – Edukacyjny potencjał kaszubskich rytuałów pogrzebowych.

Oswoić śmierć – Edukacyjny potencjał kaszubskich rytuałów pogrzebowych

Naukowczyni / Fotografka

Naukowczyni związana z Instytutem Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego. Bada doświadczenie żałoby (także w kontekście istot nieludzkich) oraz doświadczenie cierpienia osób z chorobami nowotworowymi. Jej zainteresowania skupiają się na kwestiach różnorodności i obszarach gender studies, animal studies oraz death studies. Swoją uwagę poświęca także bezdomności i marginalizacji (zarówno ludzi, jak i zwierząt) oraz terapii poprzez fotografię jako aktywistka i badaczka. Od roku 2012 założycielka i redaktorka naczelna internetowego magazynu o kulturze i sztuce Mega*Zine Lost&Found.

langelucja.pl
Mega*Zine Lost&Found

Reżyser / Grafik / Aktywista

Współzałożyciel Teatru Komuna Warszawa, grafik użytkowy współpracujący z wieloma instytucjami kultury. W 2021 roku przygotował spektakl Śmierć i umieranie na podstawie dzienników rodziny Ingmara Bergmana.

„Szkoła E.Plater 31, obecna siedzibie Komuny Warszawa, to miejsce wielu aktywności – traktujemy to miejsce jako platformę wymiany doświadczeń – wzajemnego uczenia się. Prowadzimy Rezydencje Teatralne, Warsztaty Miejskie, Szkołę Tańca, Szkołę Gotowania… Pełnia życia wymaga też wiedzy o śmierci – dlatego otwieramy, wspólnie z Instytutem Dobrej Śmierci – Szkołę Umierania.”

komuna.warszawa.pl
Śmierć i umieranie
Szkoła umierania

Lekarka anestezjolożka / Lekarka hospicjum domowego

Jestem lekarzem na finiszu szkolenia specjalizacyjnego z anestezjologii i intensywnej terapii, ale moje zainteresowania zawodowe skupiają się szczególnie na temacie leczenia bólu i medycyny paliatywnej. Od kilku lat pracuje w Hospicjum Domowym Fundacji Proroka Eliasza, które jest pierwszym w Polsce hospicjum działającym na terenach wiejskich – w naszym wypadku terenach wiejskich Podlasia. Działam aktywnie w sieci na rzecz pacjentów z bólem przewlekłym i chorobami zagrażającymi życiu – bardzo chciałabym dołożyć swoją cegiełkę do zmniejszenia tabu dotyczącego tych dwóch rzeczywistości.

niemusibolec.com
facebook.com/niemusibolec
instagram.com/niemusibolec

Kompozytor / Producent muzyczny / Autor tekstów piosenek

Założyciel zespołu Pustki, z którym wydał sześć albumów długogrających, dostał nagrodę im. Grzegorza Ciechowskiego i był dwukrotnie nominowany do nagrody „Paszportów Polityki”. Jest współzałożycielem takich zespołów jak Bisz/Radex czy Polskie Znaki, z którym nagrał „Rzeczy ostatnie” – płytę z pieśniami o śmierci, przemijaniu i żałobie. Jego teksty śpiewają m.in. Monika Brodka, Artur Rojek i Piotr Zioła. Współpracował z takimi artystami jak Katarzyna Nosowska, Muniek Staszczyk, Fisz Emade, Dorota Masłowska. Skomponował muzykę do licznych spektakli teatralnych. Uwielbia grać koncerty.

facebook.com/radek.lukasiewicz.official
Polskie Znaki feat. Michał Szpak – Żegnam cię mój świecie wesoły

Fot. Kobas Laksa

Projektant Innowacji

Jestem na trzecim roku kulturoznawstwa na Uniwersytecie SWPS. Temat śmierci fascynuje mnie zarówno jako zagadnienie filozoficzne, jaki w kontekście badań i nauki. Obserwuję jaki silny wpływ mają edukacja i otoczenie na nasze postrzeganie śmierci. Dlatego zdecydowałem się wybrać sposoby edukacji o śmierci jako mój temat przewodni licencjatu. Skupiam się badaniu inicjatyw społecznych, takich jak The Order of the Good Death i Instytutu Dobrej Śmierci pod kątem edukacyjnym. Pracuję nad koncepcją edukacyjnego warsztatu o śmierci.

Lekarka hospicjum domowego / Specjalistka chorób wewnętrznych

Z zawodu specjalista chorób wewnętrznych, w trakcie specjalizacji z hematologii. Z pasji lekarz hospicjum domowego. Śmierć od zawsze wydawała mi się naturalną składową naszego życia, jednakże wiem, że wielu ludzi odczuwa ją zupełnie inaczej. Moim celem jest pomoc osobom w stanie terminalnym w oswajaniu tego momentu oraz zachowanie jak najlepszej jakości życia do jego ostatnich chwil.

doktormalenda.pl

Reżyserka / Psycholożka

Studiowała reżyserię (Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie), aktorstwo (PWST we Wrocławiu) oraz Psychologię Zorientowaną na Proces. Ukończyła szkolenia Grof Transpersonal Training z psychologii transpersonalnej i jest facylitatorką oddychania holotropowego. Bierze udział w programie nauczycielskim Szkoły Tworzenia – School od Creation. Wykorzystuje metody procesowe do głębokiej pracy z artystami, prowadzi warsztaty, szkolenia.

Laureatka programu Laboratorium 2019 w Teatrze Nowym w Krakowie. Finalem programu był autorski spektakl Powstanie grany w Teatrze Nowym i w Krakowskim DPSie. Scenariusz do Powstania był zainspirowany kilkumiesięcznym pobytem wszyskich twórców w hospicjum i snami osób umierających. Interesuje ją praca z archetypami i snami. Traktuje sztukę jako zbiorowy sen który może kreować rzeczywistość i realnie na nią wpływać.

Pisarka / Filozofka 

Autorka czterech książek, m.in. Historii polskiego szaleństwa, za którą była nominowana do Poznańskiej Nagrody Literackiej (2019) oraz prozy: Bezmatek (Wyd. Czarne, 2020). Doktorat z zakresu psychologii uzyskała na Uniwersytecie Jagiellońskim (2014). Pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Współzałożycielka i dyrektorka Ośrodka Myśli Psychoanalitycznej oraz prezeska Fundacji IFiS PAN. Laureatka Nagrody Premiera za rozprawę doktorską i stypendium naukowego dla wybitnych młodych naukowców. Finalistka Nagród Naukowych Polityki (2019). Twórczyni Radia Głosy i performance’ów o zabarwieniu psychiatrycznym. Pisze eseje o melancholii, żałobie i teorii szaleństwa oraz ekfrazy sztuki współczesnej.

IFiS PAN
Bezmatek

Ekspertka od emocji i świadomości emocjonalnej

Pomysłodawczyni i założycielka LABlife. Zajmuje się promowaniem wiedzy o emocjach i Życia w Przestrzeni Serca. Wspiera odwagę do świadomego korzystania z emocji, na każdym etapie naszego życia. Jest skupiona na odkrywaniu, jak świadomość i spójność emocjonalna wpływają na jakość naszych relacji i życia. Od początku pandemii prowadzi także cotygodniowe, bezpłatne, otwarte spotkania Praktyki Koherencji Serca, w których spotykają się ludzie z różnych stron świata. Prowadzi kursy on line, spotkania, warsztaty, szkolenia, pisze felietony, nagrywa podcasty, pracuje indywidualnie z ludźmi w trudnych sytuacjach życiowych.

lablife.pl

Projektant / Artysta

Projektant, artysta, organizator przedsięwzięć społecznych i kulturalnych oraz wykładowca. Absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dwukrotny stypendysta Ministra Kultury (2011, 2016), laureat konkursów i uczestnik wystaw w dziedzinie projektowania graficznego (Dobry Wzór, Polish Graphic Design Awards, Projekt Roku). Od 2013 roku pracuje na Wydziale Zarządzania Kulturą Wizualną w macierzystej uczelni. Przez ostatnie dziesięć lat współzałożyciel kilku inicjatyw społeczno-artystycznych, od 2021 roku prowadzi własną pracownię projektową.

Autor projektu-wystawy Wyobraźnia funeralna. Polskie prawo pogrzebowe 1959–2021. Przygotowuje rozprawę doktorską Ostatnie pożegnanie. Pochówek bliskich w XXI wieku w Polsce.

Wyobraźnia funeralna. Polskie prawo pogrzebowe 1959–2021.

Językoznawca / Tłumacz

Językoznawca, tłumacz, filolog. Doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa. Studiowała i prowadziła badania na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (2015/2016). Autorka artykułów naukowych na temat straty i żałoby z perspektywy językoznawstwa kognitywnego. W swojej pracy doktorskiej porównała sposoby konceptualizacji straty i żałoby (ang. grief) u Amerykanów i Polaków.

researchgate.net/profile/Kamila-Midor

Pedagog / Psychoterapeuta / Działacz społeczny

Pedagog, psychoterapeuta, przyrodnik, działacz społeczny, publicysta, nauczyciel akademicki. Współzałożyciel Stowarzyszenia Społeczno-Przyrodniczego MOST. 

Łączę perspektywę humanistyczną i przyrodniczą w poznawaniu, badaniu i rozumieniu procesów rozpadu, przemijania i przemiany stanów psychicznych, rdzennych kultur, zagrożonych i ginących gatunków, społeczności, krajobrazów, miejsc. Szukam nowych sposobów wyrazu żałoby w przestrzeni publicznej w związku z procesami utraty bioróżnorodności, kryzysem klimatycznym i poczuciem zagrożenia nieuchronnością zmian w biosferze. Pracuję na rzecz zachowania miejsc przyrodniczo cennych i ginących gatunków rodzimej fauny i flory. Sprawy śmierci, utraty i żałoby zajmują mnie od dziecka i traktuję je, jako terminal do świata życia pełnego zachwytu, radości, wolnego od niechęci i przywiązania. 

mostedu.pl
wgp.org.pl/doctors/lukasz-misiuna

Reżyser dokumentalny / Fotograf / Animator kultury

Z wykształcenia socjolog. Absolwent kursu dokumentalnego w Szkole Wajdy oraz krakowskiej Akademii Filmowej MuliArt. Współpomysłodawca oraz były, wieloletni szef artystyczny Festiwalu filmów dokumentalnych HumanDOC. W 2015 został laureatem konkursu „Rozwój w Obiektywie” organizowanego przez National Geographic zdobywając nagrodę w kategorii prawa człowieka i demokracja. Jako filmowca najbardziej interesują go tematy z pogranicza psychologii i socjologii. Od ponad dekady zaangażowany we współpracę z środowiskiem organizacji pozarządowych pracujących na rzecz międzynarodowej pomocy rozwojowej i humanitarnej.

Obecnie przy współpracy z Anją Franczak pracuje nad dokumentalnym projektem „Czułość Przemijania”. W filmie chce się zmierzyć z tematem tabu jakim w naszej kulturze jest śmierć i żałoba. Tak aby pobudzić widzów do refleksyjnego, trochę niestandardowego przyjrzenia się uniwersalnym doświadczeniom, które towarzyszą stracie. Na rozwój scenariusza do tego projektu otrzymał dofinansowanie z Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Współwłaścicielka domu pogrzebowego / Tiktokerka / Psychotraumatolog

Z wykształcenia kryminolog i psychotraumatolog. Współwłaścicielka domu pogrzebowego „Dzieli nas tylko czas” w Warszawie, który wyróżniają niestandardowe usługi oraz pomoc psychologiczna. Na Tiktoku w humorystyczny sposób zachęca ludzi do rozmowy o śmierci, pokazuje jak wygląda jej praca od środka oraz edukuje o śmieci i żałobie.

„Temat śmierci był mi bliski od dziecka i mam nadzieje, że przez swoją działalność przestanie być tematem tabu. Zależy mi na ociepleniu wizerunku branży pogrzebowej i powszechnej edukacji na temat śmierci oraz o tym co się po niej dzieje, ponieważ nie raz nasz strach bierze się z niewiedzy. Swoją pracą chcę być jak największym wsparciem dla rodzin w żałobie jak i dla osób zmarłych, poprzez organizacje ich ostatniej drogi oraz opiekę psychologiczną dla ich rodzin.”

tiktok.com/@mrs.mortuary
instagram.com/a_nazimek
dzielinastylkoczas.com.pl

Psycholożka

Od lat związana jestem z tematem umierania, żałoby, z człowiekiem w kryzysie. Wspieram tych, którzy umierają i tych, którzy po wielkich stratach żyją dalej. Na mojej drodze zawodowej znajdowali się rodzice dzieci umierających w łonie matek i na skutek śmierci okołoporodowej (hospicjum perinatalne), przez lata pracowałam z dzieckiem umierającym i jego bliskimi (hospicjum domowe dla dzieci), obecnie skupiam się na minimalizowaniu cierpienia terminalnie chorego dorosłego (hospicjum stacjonarne). Poszukuję komfortu i bezpiecznych miejsc dla ludzi umierających, a także dla tych, którzy pozostają w żałobie. Prowadzę konsultacje indywidualne i grupy wsparcia dla osób w żałobie, oraz warsztaty i szkolenia dla pracowników. Swój czas nieustannie poświęcam też dzieciom: zawodowo i w życiu osobistym – priorytem jest dla mnie rodzina.

caritasaw.pl

Psycholożka / Psychoterapeutka

Przez 5 lat współprowadziłam ośrodek wsparcia i rozwoju Bliskie Miejsce, wcześniej pracowałam w Fundacji Nagle Sami w której wspierałam dorosłych i dzieci po stracie bliskich.

Doceniam autentyczne spotkanie z drugim człowiekiem. Czuję jak ważne jest odsłanianie mniej popularnych aspektów człowieczeństwa, dlatego ochoczo słucham i mówię o bezradności, wstydzie, przemijaniu, stracie i żałobie. Zajmowanie się tematem śmierci przybliża mnie do życia i uważnej obecności. Od pewnego czasu głęboko porusza mnie kontakt z duchowością oraz widzenie, że na najistotniejszym poziomie wszyscy jesteśmy jednym.

Pisarz / Dramaturg / Reżyser teatralny

Wielokrotnie nagradzany za swoje sztuki, adaptacje i spektakle. Laureat Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej i Nagrody Specjalnej miesięcznika Teatr. Wydał sześć książek z dramatami. Jego najważniejsze realizacje teatralne w ostatnim czasie to Lem vs P. K. Dick i Pluton p-brane w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie oraz Wieloryb the Globe, w reżyserii Evy Rysovej. Jako dramaturg i autor adaptacji współtworzył m.in. takie spektakle jak: Śnieg czy Konformista w reżyserii Bartosza Szydłowskiego, oraz Wojna polsko-ruska i Paw królowej w reżyserii Pawła Świątka.

Książka Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję jest jego debiutem prozatorskim.

Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję

Neurobiolożka

Doktor nauk biologicznych w dyscyplinie biochemia (ze specjalnością neurochemia) Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Konsultantka naukowa, autorka publikacji naukowych, popularno-naukowych, monografii, artykułów o tematyce medycznej i dietetycznej oraz materiałów edukacyjnych. Absolwentka Psychosomatyki i Somatopsychologii na Uniwersytecie SWPS w Warszawie oraz wykładowczyni akademicka SWPS w Warszawie i Poznaniu. Członkini Rady Naukowej Polskiego Towarzystwa Psychodelicznego.

Gospodyni audycji/podcastu „Podgórska ogólnie” w Newonce Radio, w której popularyzuje naukę, oraz profilu na Instagramie i bloga, na których dzieli się doniesieniami naukowymi/rozważaniami ze swoimi Odbiorcami. Porusza głównie kwestie związane z neuronauką. Prywatnie – buddystka zen, miłośniczka jazdy rowerem szosowym, aktywności fizycznej, podróży, spędzania czasu w lesie, dobrych książek, fotografii ulicznej i europejskiego oraz azjatyckiego kina.

joanpodgorska.com
instagram.com/drjoanpodgorska

Ceramiczka / Kulturoznawczyni / Absolwentka filozofii

Jestem założycielką Glinianej Kuli, poznańskiej pracowni ceramicznej, miejsca spotkań wokół kultury i sztuki. Tworzę personalizowane urny w naturalnej estetyce nie tylko dla tych, którzy odeszli. Lepię urny również z tymi, którzy chcieliby podjąć refleksję na temat własnej przemijalności.

Pytam, rozmawiam, słucham, czytam i uczę tworzenia ceramiki. Gliniane medium jest jak skóra, uczy pokory i pamięci. Jest potencjałem jak życie i bycie w świadomym procesie przemijania. W pracy z tym materiałem widzę potencjał nie tylko rzemieślniczy i artystyczny. W tym miejscu jest coś co wspiera refleksję, relację i bycie tu i teraz.

Moim priorytetem jest bycie w rozmowie. Z kilkunastoletniego doświadczenia wiem, że tworzenie dobrych warunków do pracy w glinianym medium wspiera procesy myślowe i otwarcie na drugiego człowieka. Okazuje się, że prowokowanie rozmów na tematy ostateczne buduje relacje, dystansuje od lęku i wspiera proces twórczy.

Gliniana Kula – pracownia ceramiczna
instagram.com/poniecka.ceramics

Reżyserka

Reżyserka dokumentalistka, absolwentka PWSFiTV  w Łodzi i Wajda School, wykładowca SWPS w Warszawie. Autorka nagradzanych filmów dokumentalnych i kilkuset reportaży o tematyce społecznej. W 2020 zrealizowała film xABo ksiądz Adam Boniecki, za który na Krakowskim Festiwalu Filmów Dokumentalnych otrzymała nagrodę im. Macieja Szumowskiego za szczególna wrażliwość na sprawy społeczne i Grand prix na Międzynarodowym festiwalu filmów dokumentalnych Flahertiana w Rosji. W pracy dokumentalisty interesuje się tematem przemijania i odchodzenia, któremu chcę poświęcić swój kolejny projekt.

gutekfilm.pl
culture.pl

Fotograf / Artysta

Uczył się aktorstwa w „School on Wheels” Teatru Derevo (Niemcy / Holandia) oraz fotografii w Studium Fotografii Artystycznej w Gdańsku. Jego prace zostały zaprezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i na świecie. Razem z Katarzyną Korzeniecką stworzył książka artystyczną AFTERLIFE (2020), która stanowi wizualny dialog fotografii miejsc związanych z branżą funeralną z ponadczasowymi strukturami.

szymonroginski.com
instagram.com/szymon_roginski/

Pedagożka / Filolożka / Psychotraumatolożka

Antropolożka kultury / Performerka

Opowiadaczka w grupie Opowieści z Walizki. Interesuje się stykiem sztuki, nauki i technologii. Prowadzi działania teatralne ze społecznościami. Działa jako badaczka społeczna, pisze, publikuje min. w czasopiśmie Fraza, na portalu www.taniecpolska.pl i na portalu edukacja: można inaczej. Autorka książki Dziennik uciekiniera (wyd. Oficynka). Współtworzy Wirtualne Muzeum Antropocenu.

Jako antropolożka interesuje się tematyką śmierci zarówno w kulturze tradycyjnej, jak i współczesnej, w tym zmianami jakie przynosi i przyniesie rozwój nowych technologii. Jako artystka tańczy butoh, którego ważnym motywem i tematem jest właśnie śmierć jako część nieustannej przemiany.

wma.museum
www.opowiescizwalizki.pl
www.moznainaczej.edu.pl

Zdjęcie: Marta Garbacz i Filip Żylak

Psycholog / Badacz / Psychoterapeuta

Psycholog, badacz, wykładowca i psychoterapeuta. Doktor nauk społecznych w zakresie psychologii. Adiunkt w Instytucie Psychologii w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Większość jego badań bazuje na teoriach psychoanalitycznych i jest poświęcona zagadnieniom żałoby i postawy wobec śmierci oraz problemom myśli i zachowań samobójczych. Autor książki „Postawa wobec śmierci w cyklu życia człowieka” (2019, Universitas) i szeregu artykułów publikowanych między innymi na łamach „Death Studies”, „Omega: Journal of Death and Dying”, „Psychoanalytic Psychology” i „Journal of Affective Disorders”.

researchgate.net/Marcin_Sekowski
scholar.google.pl/Marcin_Sekowski
aps.edu.pl/instytut-psychologii/sekowski-marcin

Artystka / Animatorka Społeczna

Trenerka świadomej pracy z ciałem

Certyfikowana trenerka języka ruchu i świadomej pracy z ciałem. Założycielka Myślenie ciałem/Bodythinking. Zajmuje się przywracaniem perspektywy cielesnej do kultury i życia ludzi. Prowadzi autorskie warsztaty, pracuje indywidualnie, współpracuje z organizacjami pozarządowymi, instytucjami i firmami.

Prowadzi sesje indywidualne wspierające osoby doświadczające żałoby i straty wychodząc od perspektywy ciała, która może nie tylko przynosić ulgę ale też dawać dostęp do głębszych aspektów przeżywanego procesu. We współpracy z Instytutem Dobrej Śmierci pracuje nad cyklem warsztatów „Ciało w żałobie” i rozwija projekt dotyczący zwiększenia dostępu do informacji o opiece paliatywnej. Marzy o włączaniu wiedzy z zakresu świadomości ciała do procesu edukacji osób wykonujących zawody medyczne.

bodythinking.pl
facebook.com/BodythinkingMysleniecialem
instagram.com/zuzasikorska.bodythinking

Fotograf / Arteterapeuta

Fotograf, arteterapeuta, podróżnik z silnymi objawami uzależnienia solarnego. Absolwent fotografii Poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych i arteterapii na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Współorganizator i uczestnik wielu projektów i ekspedycji podróżniczych – w Iranie śladami polskich uchodźców, w Amazonii śladami Arkadego Fiedlera czy w Nowym Yorku w ramach projektu Puzzle. Członek zarządu fundacji Key for Tomorrow (dawniejsza Fundacja Fiedlerów). Publikuje w magazynie fotografów, reporterów i podróżników Kontynenty. Stworzył i prowadził przez szereg lat pracownię fotograficzną (z elementami fototerapii) w Domu Dziecka w Kórniku. Wiedziony silnym głosem intuicji od pewnego czasu szuka opcji i przygotowuję się do pracy jako arteterapeuta z użyciem technik foto-terapeutycznych z pacjentami terminalnie chorymi.

tomaszsiuda.com

Historyk sztuki / PR Manager Esthima Polska

Pasjonatka. Wszystko co robi jest na 100 % albo i więcej … nie umie inaczej. Zaangażowana od ponad dwóch lat w budowanie wizerunku, należącego do francuskiej grupy Veternity, projektu Esthima, czyli nowoczesnych usług kremacji zwierząt towarzyszących. Zna długoletnią żałobę. Podejmując pracę w Esthima wiedziała, że może pomóc zarówno sobie jak i innym.

Stara się poszerzyć świadomość społeczną wokół tematu śmierci zwierząt. Podejmuje działania w kierunku rozpowszechniania dyskusji na temat szacunku dla zwierząt i żałoby właścicieli, prawa do godnego pożegnania z ukochanym pupilem, możliwości okazania wsparcia właścicielom, którzy stracili zwierzęcych przyjaciół – także poprzez zorganizowanie dla nich pomocy ze strony terapeutów i psychologów.

esthima.pl

Z zawodu jestem pielęgniarką – specjalistką w dziedzinie pielęgniarstwa geriatrycznego i opieki długoterminowej, ponadto wykładowcą na kierunku pielęgniarskim, wolontariuszką i fundraiserką. Prowadzę zakład opiekuńczo-leczniczy dla pacjentów w bardzo ciężkim stanie, w tym pacjentów u schyłku życia. Dodatkowo uczę się na studiach podyplomowych w zakresie Life Coachingu. Jestem również praktykiem Soul Body Fusion® i Theta Healing® Basic DNA.

Od wielu lat przedmiotem moich zainteresowań jest problematyka śmierci, procesu umierania, towarzyszenia osobom umierającym i osobom w żałobie zarówno w kontekście osób w stanie terminalnym i ich bliskich, jak i postrzegania tego tematu przez personel medyczny. Biorę aktywny udział w tworzeniu przestrzeni, w której śmierć nie jest tematem tabu. Moim celem jest działanie na rzecz zmiany świadomości ludzi i oswajanie ich z naturalnym procesem umierania i śmiercią. A także aktywność na rzecz środowiska medycznego, aby „odmedycznić” śmierć i „uczłowieczyć” medyków.

Psycholożka / Psychoterapeutka / Interwentka kryzysowa

Od prawie dekady wspiera zwłaszcza osoby w trudnych sytuacjach okołoporodowych. Szczególnie często towarzyszy rodzicom, którzy doświadczyli straty dziecka na etapie okołoporodowym, spotykając się indywidualnie lub w ramach grup wsparcia, jakie prowadzi. W swojej prywatnej praktyce pracuje głównie z kobietami, wspierając je w różnych kryzysach. Współpracuje m.in. z Fundacją Medycyny Prenatalnej im. Ernesta Wójcickiego, gdzie opiekuje się rodzicami w kryzysach okołoporodowych. Prowadzi zajęcia na Uniwersytecie Wrocławskim, w Instytucie Psychologii, a także regularnie szkolenia i mniejsze formy edukacyjne w obszarze zdrowia psychicznego, zwłaszcza perinatologii.

katarzynaskorupska.pl

Psychoterapeutka / Socjolożka / Filozofka

Jako psychoterapeutka pracująca w nurcie humanistyczno-doświadczeniowym wspieram osoby będące w sytuacji żałoby, straty i choroby.
Na co dzień pracuję z młodzieżą i dorosłymi. Stratę i żałobę rozumiem wielowymiarowo, również jako utratę więzi z osobami żyjącymi, przechodzenie między etapami życiowymi i związanymi z tym kryzysami.

Doświadczenie pracy z seniorami otworzyło i uwrażliwiło mnie na bliski kontakt z ludzką przemijalnością i odchodzeniem. W centrum moich zainteresowań jest człowiek, z jego twórczym potencjałem do kreowania własnej ścieżki życia. Blisko mi do filozofii egzystencjalizmu i hermeneutyki jako sztuki rozumienia przeżyć, doświadczeń, osób i zjawisk społecznych. Nurt Gestalt umożliwia mi towarzyszenie i wspieranie osób w poszerzaniu świadomości i pełniejszym rozumieniu siebie. Bardzo cenię sobie pracę z ciałem i jego mądrością wspierającą procesy integracji organizmu.

psychoterapeutapoznan.com

Historyczka / Filozofka / Ratownik

Jestem absolwentką historii i filozofii na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym w Częstochowie. Jestem również ratownikem. Temat śmierci odkąd pamiętam, zawsze był mi bliski. Jest to nieodłączna część naszej egzystencji, która jest dla mnie tak samo ważna, jak życie. Dlatego moje zainteresowania rozłożone są na różnych biegunach, w tym także sztuki. Stale współpracuję z dwutygodnikiem ArtPapier, publikowałam także swoje teksty między innymi na łamach Kultury Liberalnej, Dwutygodnika oraz katalogów wystaw.

Staram się nieustannie poszerzać swoją wiedzę związaną z odchodzeniem w kontekście medycznym, psychologicznym, filozoficznym oraz artystycznym, pochłaniają mnie także zagadnienia związane z olfaktoryką funeralną. Praca w charakterze ratownika daje mi wiele satysfakcji. Dzięki niej doceniam prostotę istnienia i każdą chwilę, ucząc się cały czas od pacjentów oraz moich podopiecznych dobrego życia.

Dziennikarka / Redaktorka

Z wykształcenia polonistka, od wielu lat w pracy dziennikarskiej i redaktorskiej zajmuje się tematami związanymi z psychologią, zdrowiem psychicznym, jakością życia i świadomością emocji. Jako autorka i redaktorka pracowała m.in. dla miesięcznika popularnonaukowego „Focus” i kwartalnika „Przekrój”. Zaangażowana w działalność organizacji społecznych.

Antropolożka / Mistrzyni ceremonii

Przygotowuję i prowadzę świeckie rytuały przejścia oraz ceremonie humanistyczne związane z cyklem życia ludzkiego. Towarzyszę osobom, z którymi pracuję, w ważnych dla nich momentach: przy powitaniu dzieci w rodzinie, wkraczaniu w dorosłość, przyjmowaniu na siebie nowych ról i pożegnaniu bliskich osób.

Szukam sposobów tworzenia wspólnot i form, w jakich może się realizować świecka duchowość. Z wykształcenia jestem antropolożką kultury. W swojej pracy czerpię m.in. z teorii obrzędów przejścia Arnolda van Gennepa. Ukończyłam prowadzone przez Instytut Dobrej Śmierci szkolenie Creating a Personal Farewell.

W oparciu o doświadczenia z Uniwersytetu Ludowego Rzemiosła Artystycznego, prowadzę także warsztaty, łączące tradycyjne techniki twórcze z obrzędowością.

naprogu.pl
facebook.com/NaProgu

Historyk

Jestem australijskim historykiem, kończę pracę doktorską na temat dziewiętnastowiecznych australijskich cmentarzy kolonialnych. Moje badania analizują historyczne cmentarze jako nośniki kultury i sugerują, że historia miejsc pochówku w Australii oferuje perspektywę postkolonialną. Niedawno przeprowadziłam się do Polski i mam nadzieję, że uda mi się rozwinąć międzykulturowy dyskurs na temat śmierci, umierania i pochówku w różnych okresach czasu oraz miejscach.

twitter.com/cemeteryhist

Prezes Fundacji Panda Team im. Michałka Tarachowicza

Fundację założył po odejściu syna na nowotwór mózgu w październiku 2021 roku. „Panda Team” otacza opieką rodzeństwo i rodziny, których najbliżsi zmagają się z chorobą nowotworową. Wspiera również osoby po stracie bliskich. Zanim postanowił zmienić profil swojej działalności zawodowej i skupić się przede wszystkim na prowadzeniu fundacji, jako freelancer prowadził media społecznościowe.

Gospodarz i twórca podcastu „Panda ma głos”, który daje głos ludziom chcącym opowiedzieć swoją, nierzadko trudną historię, przełamując tym samym tabu.

Jest także współtwórcą Bilikid – najpopularniejszego i pierwszego polskiego bloga o dwujęzyczności zamierzonej. W ramach Bilikid prowadzi social media, dba o PR, marketing i kwestie techniczne. W maju 2021 roku wydał książkę „Jak nauczyć dziecko angielskiego?”, której autorką jest jego żona Paulina Tarachowicz.

pandateam.pl

Artystka / Kuratorka

Artystka i kuratorka zainteresowana pograniczem sztuki i działalności społecznej, absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Przez kilkanaście lat organizowała przedsięwzięcia artystyczne na Podlasiu, tworząc eksperymentalną przestrzeń dla sztuki w miejscach odległych od centrów kultury. W latach 2008–2011 była dyrektorką Domu Pracy Twórczej w Wigrach. Od 2011 główna kuratorka Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, Oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie.

krolikarnia.mnw.art.pl

Socjolożka / Śpiewaczka

Uczennica kurpiowskich śpiewaków pogrzebowych. Współzałożycielka Ziemskiego lamentu, śpiewaczej praktyki pieśni żałobnych z wiejskiej tradycji w wyborze odpowiednim do opłakiwania katastrofy klimatycznej. Wiceprezeska Forum Muzyki Tradycyjnej.

Poszukuje sposobów reinterpretacji elementów wiejskich obrzędów pogrzebowych i zadusznych w warunkach miejskich, m. in. współprowadzi spotkania śpiewacze poświęcone współczesnej reinterpretacji wiejskich pieśni pogrzebowych.

Ziemski lament
muzykatradycyjna.pl

Edukatorka o żałobie

Z wykształcenia romanistka, uczyła francuskiego w Poznaniu i Bristolu (Wielka Brytania) gdzie mieszkała przez 16 lat. Tam również prowadziła autorskie sesje tańca intuicyjnego. Od lat zgłębia temat śmierci i żałoby w filozofii, kulturze i duchowości. Od kwietnia 2020, na skutek nagłej śmierci 21-letniego syna Kajetana, ze śmiercią związana w sposób intymny i nierozerwalny. W październiku 2021 ukończyła kurs prowadzony przez Davida Kesslera, wieloletniego współpracownika Elisabeth Kübler-Ross, i została certyfikowaną edukatorką o żałobie (grief educator). Oferuje indywidualne i grupowe sesje coachingowe dla osób doświadczających żałoby oraz szkolenia dla osób pragnących zrozumieć specyfikę żałoby. Prowadzi stronę na Facebooku zatytułowaną Żyjąc ze Śmiercią, na której przybliża temat śmierci i żałoby. W przyszłości pragnie zająć się organizacją alternatywnych ceremonii pogrzebowych i zostać doulą umierania.

facebook.com/Żyjąc-ze-Śmiercią

Socjolog / Pedagog

Doktor nauk humanistycznych, socjolog, pedagog specjalny, tyflopedagog, terapeutka pracująca z dziećmi i rodzinami doświadczającymi niepełnosprawności sprzężonej. Nauczycielka akademicka na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Rodzic Młodych Dorosłych, przez 12 lat onkorodzic w podróży zakończonej śmiercią Dorosłej Córki.

„Tam, gdzie to możliwe niosę wiedzę i wsparcie rodzinom doświadczającym choroby nowotworowej. Kieruje mną głębokie przekonanie, że ludzie chcą żyć w zgodzie z prawdą, dobrem i pięknem, że pragną je zarówno odkrywać, jak i realizować. Moje wieloletnie poszukiwania badawcze skupiają się wokół poczucia sensu życia, sytuacji kryzysowych i wspierania człowieka w realizacji pełnego katalogu potrzeb. Bliskie jest mi podejście holistyczne, ujmujące wszystkie osoby ludzkie i zwierzęce jako istotne i niepowtarzalne cząstki wszechświata.”

Pisarka / Poetka / Reportażystka

Autorka bestsellerowych biografii: Isaaca Bashevisa Singera, Ireny Krzywickiej, Wiery Gran, Józefiny Szelińskiej (narzeczonej Bruno Schulza), a także osobistych książek o odkrywaniu żydowskiej tożsamości (Rodzinna historia lęku) oraz o odchodzeniu i śmierci męża (Ćwiczenia z utraty). Mama zawsze wraca z ilustracjami Iwony Chmielewskiej (2020) to opowieść dziecka mierzącego się ze światem wojny. Wydała kilka tomików wierszy (i znowu list, adresat nieznany, miejsce przy oknie, nadzieja 2…). Jej książki tłumaczone są na kilkanaście języków.

„Bohaterką wszystkich moich książek jest PAMIĘĆ. Znikające światy i odchodzący ludzie. Zapisuję, żeby nie przestały istnieć. Wierzę w ocalającą moc słowa. W Ćwiczeniach z utraty przyglądałam się z bliska śmiertelnej chorobie i umieraniu mojego najważniejszego mężczyzny. Zostały we mnie jako lekcja miłości.”

agatatuszynska.pl
agatatuszynska.com
facebook.com/AgataTuszynskaPisarka

Projektantka graficzna / Wykładowczyni

Projektantka graficzna i art director. Wykładowczyni Szkoły Filmowej PWSFTviT w Łodzi na wydziale Fotografii. Dyplomowana absolwentka i stypendystka francuskiej l’École supérieure d’art et de design d’Amiens oraz łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Zawodowo związana z fotografią mody. Jest autorką wykładów z zakresu fotografii, typografii, grafiki projektowej i obrazu filmowego. Interesuje się programami interwencji nowotworowej w kontekście badań klinicznych oraz rolą duchowości i pracy z emocjami w procesie zdrowienia. Wartości których poszukuje w życiu prywatnym i zawodowym to Prawda, Piękno i Bliskość.

Suicydolożka

Jedna z pierwszych w Polsce absolwentek interdyscyplinarnych studiów podyplomowych z zakresu suicydologii. Wiedzę naukową łączy z osobistym doświadczeniem kryzysu psychicznego i śmierci samobójczej w rodzinie. Jej specjalnością jest analiza przedstawiania samobójstwa w popkulturze i w mediach.

Wierzy, że kluczem do zapobiegania samobójstwom jest odtabuizowanie tego tematu. Prowadzi bloga i profil na Instagramie (@minerwaproject), których celem jest upowszechnianie wiedzy suicydologicznej.

minerwaproject.pl
instagram.com/minerwaproject

Autorka / Youtuberka

Artysta / Fotograf

Dyrektor zarządzająca Esthima Polska

Bizneswoman, mama, pełna energii i pasji wizjonerka. Od pięciu lat związana z francuską grupą Veternity, odpowiedzialna za wprowadzenie na polski rynek projektu Esthima czyli nowoczesnych usług kremacji zwierząt towarzyszących. Kocha zwierzęta. Wie co znaczy ból i żałoba po stracie ukochanego zwierzęcia – pożegnała kotkę Gaję. Teraz w jej domu, zaraz obok córeczki, króluje kolejna kocia pupilka czyli Pix.

W swojej pracy dyrektor zarządzającej Esthima Polska, Anna walczy o godność zwierząt po śmierci oraz prawo właścicieli do nieskrywanej żałoby po nich. Jej dewizą są słowa: „w Esthima towarzyszymy właścicielom zwierząt w procesie żałoby, pomagamy przez nią przejść. Wsłuchujemy się w ich potrzeby i staramy się je zaspokajać, proponując użyteczne i nowoczesne usługi kremacji i pożegnania, godnego uczuć jakimi zwierzę było darzone za życia.

esthima.pl

Psychoterapeutka

Jestem psychoterapeutką Gestalt w trakcie certyfikacji EAGT (European Association for Gestalt Therapy). Pracuję z młodzieżą i osobami dorosłymi, mam doświadczenie w pracy z osobami LGBTQ+. Obszary, które są mi szczególnie bliskie, to tematy związane z żałobą, śmiercią, stratą, chorobą i egzystencjalizmem.

Prowadzę kręgi kobiet. Regularnie biorę udział w różnych warsztatach min. Otwartego Teatru Procesowego w nurcie psychologii procesu, pracy z żałobą i stratą, pracy z ciałem metodą Alexandra Lowena, śpiewaniu terapeutycznym, pracy z seksualnością w Instytucie Pozytywnej Seksualności.

anetawlodarczyk.pl

Psycholożka / Terapeutka traumy / Prowadząca Kręgi Kobiet

Psycholożka, terapeutka Somatic Experiencing i terapeutka SOMA Embodiment. Pracuje z osobami dorosłymi w praktyce indywidualnej i na warsztatach. Towarzyszy, wspiera, uczy jak radzić sobie z emocjami, z negatywnymi myślami, jak oswajać lęk przed śmiercią i umieraniem i jak komunikować się z innymi w tym temacie. Współpracowała z Hospicjum Domowym w Poznaniu i z Akademią Walki z Rakiem. Była asystentką w Katedrze i Klinice Medycyny Paliatywnej na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Wykładała na SWPS w Poznaniu, na Uniwersytecie Medycznym i na WSPiA w Poznaniu.

Organizatorka online konferencji Życie Śmierć i spotkań Death Cafe. Prowadzi warsztaty „Wyprawa po dobre życie, umieranie i dobrą śmierć”. Od wielu lat uczestniczy w Kręgach Kobiet, sama też takie zwołuje i prowadzi.

sylwiawojcik.pl
facebook.com/sylwiawojcikczasnazmiany

Historyczka sztuki

Urodziła się w 1989 r. Uzyskała absolutorium na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, jest absolwentką historii sztuki tej samej uczelni. Od kilku lat związana z Gabinetem Rycin i Rysunków Muzeum Narodowego w Warszawie, gdzie tropi motywy związane z upływem czasu. Refleksja nad przemijalnością towarzyszy jej odkąd (jako dziecko) zmierzyła się z utratą rodzica. Muzealny zbiór, z którym styka się na co dzień, inspiruje ją do poznawania tradycji obrazowania śmierci oraz obrzędowości jaka jej towarzyszyła. Prywatnie, zajmuje się życiem. Towarzyszy psu w procesie chemioterapii, o czym pisze w ramach instagramowego konta onkopsiak.

instagram.com/onkopsiak

Naukowczyni / Wykładowczyni

Absolwentka Akademii Sztuki Wojennej w Warszawie. Współautorka rozdziału w monografii naukowej „Implikacje na Ukrainie dla bezpieczeństwa Polski”.

Obecnie pisze rozprawę doktorską na Wojskowej Akademii Technicznej której temat dotyczy szeroko pojętego bezpieczeństwa względem kultury funeralnej. Porusza kwestie dotyczące pogrzebów w nowożytnej Polsce, jak również opisuje obrzędy pogrzebowe w różnych kulturach świata. Jej praca zawiera prawne aspekty pogrzebu, skupia się na możliwościach modernizacji obowiązujących praktyk pogrzebowych oraz opisuje zasady pochówku w czasach pandemii. Rozprawa doktorska obejmować będzie również sytuacje związaną z wojną w Ukrainie opisując sposób chowania zmarłych w tym trudnym czasie.

Wolnymi chwilami chętnie pomaga rodzicom w prowadzeniu domu pogrzebowego.

Prezeska spółki pogrzebowej

Jestem współwłaścicielką oraz prezesem spółki pogrzebowej w Toruniu. Moją pasją jest śpiewanie. Od dziecka interesuję się tematyką śmierci, procesem żałoby oraz reakcjami ludzkimi na straty, które są doznawane w życiu. Poszukuję połączenia pomiędzy granicami śmierci i życia. Moim celem jest pomaganie ludziom w żałobie, ale nie z pozycji psychologa lub psychoterapeuty. Raczej z perspektywy Douli Przejścia współczesnego wieku. Chcę wspiera rodzinę w najtrudniejszych momentach po stracie. Kluczowy dla mnie jest otwarty dialog o śmierci. Wprowadzenie swobody tej tematyki może pomóc nam oswajać się z tym, co nas wszystkich czeka.

instagram.com/kingaziolkowska
Zakład pogrzebowy USKOM

Pedagożka / Autorka

Polonistka, pedagożka, konsultantka kryzysowa (w nurcie Pozytywnej Terapii Kryzysu), mediatorka szkolna. Udziela pierwszej pomocy psychologicznej rodzinom w kryzysie, głównie w kontekście rozwodu, choroby i śmierci. Wspiera dzieci w żałobie. Tworzy personalizowane bajki terapeutyczne na zamówienie dla konkretnego czytelnika. Autorka bajki Tadzik i rak o chłopcu chorym terminalnie. Założycielka bloga Tulistacja. Prywatnie szczęśliwa żona, spełniona mama i towarzyszka psiego seniora. Mieszka w Kielcach, blisko lasu.

tulistacja.pl
Tadzik i rak