Opiekun medyczny / Gerontolog / Dziennikarz

Etnograf, antropolog, dziennikarz i publicysta, menedżer kultury. Obecnie także dyplomowany opiekun medyczny i gerontolog. Założyciel pionierskiej na polskim rynku firmy Młodszy Brat – Rodzinna Koordynacja Opieki Geriatrycznej. Zrezygnował z funkcji wicedyrektora Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, by opiekować się chorymi rodzicami.

mlodszybrat.pl

Psycholożka / Psychoterapeutka

Psycholożka, psychoterapeutka poznawczo-behawioralna, certyfikowana terapeutka i superwizorka Terapii Simontonowskiej, edukatorka seksualna. Doktorantka Instytutu Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od początku drogi zawodowej związana z obszarem psychoonkologii; na co dzień zajmuje się głównie psychoterapią osób dorosłych, pomocą psychologiczną dla osób LGBTQ+ oraz wsparciem osób przeżywających kryzysy związane z przewlekłą chorobą, śmiercią i żałobą. Jest autorką artykułów (m.in. w czasopismach „Psychologia w praktyce” i „Charaktery”); bierze udział w konferencjach i projektach społecznych (m.in. „Nie obraź się ale…); prowadzi warsztaty dla różnych grup wiekowych i zawodowych (m.in. personelu medycznego i rad pedagogicznych).

www.martabanout.com

Pracowniczka domu pogrzebowego / Instagramerka

Znana jako „Pani z domu pogrzebowego” na Instagramie, gdzie prowadzi otwarty dialog o swojej pracy w branży funeralnej. W ludzki i zrozumiały sposób oswaja ludzi z tematami tabu i mówi o tym co się dzieje z naszym ciałem po śmierci.

Pracowniczka domu pogrzebowego „Mój Anioł” w Warszawie. Swoje działania opiera na doświadczeniach nabytych w życiu prywatnym i zawodowym. Szkoliła się nie tylko w zakresie tanatokosmetyki, ale również w obszarze wsparcia dla osób w żałobie.

„Ważny jest dla mnie szacunek do wszystkich ludzi – zarówno żywych, jak i zmarłych. Dla rodzin po stracie bliskiej osoby staram się stworzyć dobre warunki, aby mogli godnie się pożegnać. A ciała zmarłych przygotowuję tak, aby w swoją ostatnią drogę mogli odejść z godnością.”

Pisarka

Justyna Bednarek (ur. 1970), z wykształcenia romanistka, pisarka dla dzieci, autorka ponad 50 książek, w tym Niesamowite przygody dziesięciu skarpetek, które weszły do kanonu lektur szkolnych, Pięć sprytnych kun, Babcocha, Dom numer pięć czy też Maryjki. Za swoje książki dostała wiele nagród literackich, m. in. Warszawską Nagrodę Literacką, nagrodę Empiku „Przecinek i kropka”, nagrodę im. Kornela Makuszyńskiego czy też tytuł Książki Roku polskiej sekcji IBBY.

Zanim spełniła swoje marzenie o pisaniu bajek, przez wiele lat pracowała jako dziennikarka, najdłużej – w miesięczniku Kuchnia. Mieszka w Warszawie, ma troje dzieci, trzy psy, kota, dwie kury i kaczora biegusa.

Maryjki
facebook.com/Justyna-Bednarek-pisarka

Mistrzyni ceremonii przejścia / Fotografka 

Czuję się oswojona z życiem i ze śmiercią. Trzymając kręgi i ceremonie przejścia współpracuję z „czymś więcej”. Mitologia rdzennych Indian Lakota „to coś więcej” nazywa Wakan Tanką, boską siłą przenikającą świat, wielką tajemnicą. W tej starej tradycji osoba pogrążona w żałobie jest uważana za najbardziej Wakan czyli najświętszą. Też tak to czuję. W żałobie może istnieć pełnia obecności i głęboka naturalna mądrość.

Fotografię i film postrzegam jako wizualny obszar do przekazywania uczuć niewypowiedzianych słów tego z czym jesteśmy. Jest to niezwykłe narzędzie do ujęcia podsumowania dla bliskich i dalszych osób zmarłej/ego. Prowadzę Kręgi Piszących Listy, w których dotykamy podświadomych prawd, które napisane czarno na białym, nabierają transformującego charakteru.

ceremonieprzejscia.pl
migaloona.com

Lekarz hospicjum

Lekarz hospicjum dla dzieci i zakładów opiekuńczo leczniczych dla dzieci. Pasjonat sztuki partnerskiej relacji i dobrej komunikacji lekarz-pacjent, teoretyk i praktyk tzw. „trudnych rozmów”. Obecnie zafascynowany psychoonkologią.

Na Instagramie znany jako @drhospice. Po co założyłem ten profil? – Żeby pokazać, że motyw ars moriendi we współczesnym świecie realizuje się m.in. w idei medycyny paliatywnej, która przywraca godność i szacunek w miejsce cierpienia i odrzucenia. Żeby pokazać ułamek bardzo intymnej pracy z nieuleczalnie chorym dzieckiem i jego rodziną. Żeby odczarować słowa: „hospicjum”, „morfina”, „śmierć”. Żeby nauczyć kilka osób kilku trudnych nazw wyjątkowo rzadkich chorób.

instagram.com/drhospice

Reporterka / Pisarka

Pisze o traumie, stracie, żałobie i o budowaniu nowych światów. Jest autorką książki Ganbare! Warsztaty umierania, która opisuje, jak Japończycy radzą sobie z rzeczywistością po potrójnej katastrofie z marca 2011 roku. To podczas pracy nad tą książką brała udział w warsztatach umierania prowadzonych przez buddyjskich mnichów. Teraz sama organizuje je w Polsce.

katarzynaboni.com
warsztatyumierania.pl

Psychopedagożka / Słuchaczka historii

Z wykształcenia pedagożka specjalna i psycholożka. W 2021 założyła Projekt Rozmowa, który powstał w wyniku osobistego doświadczenia śmierci rodzica i refleksji nad tym jak mogłaby wyglądać czuła rozmowa o umieraniu, traceniu bliskich i wspieraniu w żałobie. Zaprasza do rozmowy osoby z różnych krajów i kręgów kulturowych by wysłuchać ich doświadczenia utraty najbliższej osoby i dowiedzieć się co czuli, jak byli wspierani i jak ich kultura i światopogląd ukształtowały ich podejście do śmierci, umierania oraz życia. Na początku 2023 roku odbyła 6 miesięczną podróż po Ameryce Centralnej i Południowej, podczas której rozmawiała z napotkanymi osobami o śmierci bliskich im osób, o wsparciu społeczności lokalnej oraz o zwyczajach funeralnych i religijnych.

project-conversation.com
instagram.com/project.conversation

Architekt / Badacz

Badacz terenów cmentarnych i rytuałów z nimi związanaych. Cmentarz postrzega jako zapisaną kartkę papieru w języku, którego nie zna. Zwiedza, eksporuje, fotografuje, by odczytać historie społeczności, których dzisiaj już nie ma, ale ich dziedzictwo trwa.

Absolwent Newcastle University na kierunku architektura. Jego praca dyplomowa pt. Recovering the Recovered Territories dotyczyła transformcji niemieckiego cmentarza przez Polaków. Jego projekt dyplomy traktował o krematoriach wykorzystujących ekologiczne metody pochówku.

Kacper Brach na LinkedIn

Filozofka

Absolwentka Kolegium Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim; od 2008 roku adiunkt w Zakładzie Filozofii i Bioetyki Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Od 2011 roku członkini Komitetu Bioetyki przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Autorka książek „Nieszczęsny dar życia. Filozofia i etyka jakości życia w medycynie współczesnej” (2018) oraz „(Nie)poradność systemowa. Praktyka poradnictwa genetycznego towarzyszącego diagnostyce prenatalnej” (2022).

Psycholożka zdrowia

Psycholożka kliniczna i zdrowia, terapeutka ACT. Założyła Fundację Ludzie i Medycyna, prowadzi prywatną praktykę psychologiczną. Interesuje ją to, jak dbać o zdrowie psychiczne w chorobie ciała oraz jak praca z psychiką wspiera proces leczenia medycznego w chorobach chronicznych i psychosomatycznych czy “chorobach ze stresu”. Tworzyła lub współtworzy projekty Fundacji: karty konwersacyjne “Rozmawianie o śmierci cię nie zabije”, bazę pocztówek “Kartki na złe okoliczności”, aplikację „Pacjenci Pacjentom”, program samopomocowy „Zdrowa psychika w chorobie”. Sama jest pacjentką: żyje z genetyczną chorobą nerek.

annacharko.pl
instagram.com/ania.charko
ludzieimedycyna.pl

Pisarka / Ilustratorka / Reżyserka

Zajmuję się przede wszystkim tworzeniem autorskich publikacji, głownie dla dzieci. Fascynuje mnie muzyka, jestem współautorką słuchowiska-opery Piwnice powstałego na okoliczność Małej Warszawskiej Jesieni. Moją pasją jest komunikacja – szukanie sposobów na wyrażanie trudnych do wyrażenia emocji w sposób pozawerbalny i symboliczny. Prowadzę warsztaty na podstawie Książki do zrobienia,  podczas których eksploruję to, co „nie przechodzi przez gardło”. Aktualnie pracuję nad koncepcją picture-booka o śmierci i kartami do medytacji z tym tematem. Osobisty wątek nieprzepracowanej żałoby pojawił się w teatralnym projekcie Tit Anik zrealizowanym w ramach TEREN TR. Wierzę, że to co stwarzamy jest emanacją nas samych. Moim marzeniem jest stworzenie libretta opery.

Aleksandra Cieślak na facebooku

Psycholożka / Psychoterapeutka

A także redaktorka, wywiadowczyni. Autorka tomów rozmów, w których pyta artystów i intelektualistów o to, co się widzi, czuje i myśli, gdy jest się na ostatnim odcinku drogi życiowej. W tomie “Zawsze jest ciąg dalszy” rozmawia z wiekowymi psychoterapeutami jak to robią, że żyją i pracują tak długo? Co daje im siłę do pracy i miłości? Jak się szykują do umierania? W książce “Jaka piękna iluzja”, rozmawia z Magdaleną Tulli między innymi o śmierci.

Jako psychoterapeutka pracuje w Laboratorium Psychoedukacji – z kobietami w okresie okołoporodowym, również po doświadczeniu utraty lub po traumie. Prowadzi także seminaria o terapii egzystencjalnej skupiającej się na opracowaniu lęku przed śmiercią. Rozmowa z drugim człowiekiem to jej zawód, pasja i sposób na przekraczanie samotności. W maju 2023 roku ukazała się jej najnowsza książka: “Przeprowadzę Cię na drugi brzeg. Rozmowy o porodzie, traumie i ukojeniu”. W Instytucie chce się zajmować między innymi tematem opiekowania się rodzicami po stracie okołoporodowej.

www.justynadabrowska.com

Fot. Maciej Zienkiewicz

Pedagożka / Suicydolożka / Terapeutka środowiskowa / Psychoterapeutka w trakcie szkolenia

Pracuje z dziećmi i młodzieżą doświadczającą kryzysów suicydalnych, trudności emocjonalnych, opuszczających oddziały psychiatryczne. Edukatorka w temacie zdrowia psychicznego, z wieloletnim doświadczeniem w pracy w placówkach oświatowych, szczególnie socjoterapeutycznych. Poszukująca narzędzi i metod do towarzyszenia w kryzysach, trudnych momentach życia, w przeżyciach żałoby. Prowadzi mobilny gabinet terapeutyczny co oznacza, że pracuje nie tylko w gabinecie, ale z dużą uważnością na pacjenta poszukuje dostosowanych do jego potrzeb różnych przestrzeni społecznych w tym teatrów, parków, bibliotek.

melaniadominiak.pl

Fot. Agnieszka Cytacka Fotografia

Psycholożka / Psychoonkolożka / Psychoterapeutka

Psycholożka, psychoonkolożka, psychoterapeutka pracująca w nurcie poznawczo-behawioralnym i czerpiąca z podejścia egzystencjonalnego. Od 20 lat pracuję z osobami chorymi przewlekle i ich bliskimi. Wspieram te osoby w procesie oswajania różnych strat. Pracuję indywidualnie i prowadzę grupy wsparcia dla chorych onkologicznie i ich rodzin oraz dla osób w żałobie. W swojej pracy towarzyszę w odkrywaniu na nowo siebie, swoich potrzeb, emocji, uczeniu się łagodnego i pełnego akceptacji komunikowania z sobą.

Swoją praktykę zdobywałam pracując w Hospicjum domowym w Poznaniu, w Akademii Walki z Rakiem w Poznaniu, na oddziale Hematologii i Transplantacji Szpiku w Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskego UM w Poznaniu. Współpracowałam ze Stowarzyszeniem Dzieciaki Chojraki. Obecnie współpracuję z Fundacją Panda Team im. Michałka Tarachowicza, gdzie prowadzę grupę wsparcia dla rodziców po stracie dziecka. Prowadzę również grupę terapeutyczną dla osób po doświadczeniu raka w Fundacji Rak 'n’Roll.

katarzynadzialapawlowska.pl

Koordynatorka badań klinicznych / Pieśniarka

Tworzy pieśni dla umierających i dla tych, którzy im towarzyszą, a także pieśni pogrzebowe. Ukończyła studia podyplomowe z Zarządzania kryzysem i Pierwszej pomocy emocjonalnej. A także szkolenia Instytutu Dobrej Śmierci o towarzyszeniu w procesie umierania, opiece nad ciałem osoby zmarłej, organizacji ceremonii pogrzebowych, wsparciu osoby w żałobie i utrzymywaniu więzi z bliskimi, którzy zmarli. Współorganizowała spotkania Death Cafe. Była wolontariuszką w hospicjum onkologicznym w Warszawie.

Konsultantka kryzysowa / Trenerka biznesu

Pracuję jako certyfikowana konsultantka kryzysowa Instytutu Pozytywnej Terapii Kryzysu. Prowadzę pierwszą pomoc psychologiczną dla osób w kryzysie utraty. Tworzę przestrzeń psychoedukacji i dialogu na temat śmierci, straty i umierania, w ramach mojej marki osobistej – Oswoić Stratę.

W mojej drugiej roli, jako trenerka biznesu, skupiam się na edukowaniu managerów i działów HR w podstawach interwencji kryzysowej. Podnoszę ich kompetencje w obszarze pracy ze stratą w życiu pracownika i metod zadbania o jego dobrostan w ramach organizacji.

Prywatnie, jako miłośniczka kina recenzuję i analizuję filmy związane ze stratą. Piszę artykuły, projektuję zdjęcia i scenariusze do krótkometrażowych form wyrazu, dotyczących śmierci i przemijania.

Facebook: Oswoić Stratę
instagram.com/pierwszapomoc_wkryzysie

Mistrzyni świeckich ceremonii pogrzebowych

Swoją rolę mistrzyni ceremonii traktuję jak powołanie. Chcę pomagać ludziom doświadczającym straty w czułym, osobistym pożegnaniu ich najbliższych, oferując nie tylko swoją wiedzę i umiejętności, ale przede wszystkim wsparcie.

Podczas projektowania i prowadzenia ceremonii oraz pisania mowy pożegnalnej, wykorzystuję swoje umiejętności tworzenia tekstów, doświadczenie w zakresie wystąpień publicznych, odporność na stres oraz otwartość na drugiego człowieka. W ramach przygotowania do swojej roli, ukończyłam szkolenie dla mistrzów ceremonii Creating a Personal Farewell, jak również kurs Praca z osobami w żałobie: Nowe perspektywy w Instytucie Dobrej Śmierci.

pogrzebyswieckie.pl
instagram.com/osobiste_ceremonie_pogrzebowe

Reżyserka / Animatorka kultury

Producentka, menedżerka i animatorka kultury, reżyserka, kuratorka. Dyrektorka programowa festiwalu sztuk społecznych OFF Opera. Laureatka Stypendium Artystycznego Miasta Poznania (2020) oraz Stypendium Marszałka Województwa Wielkopolskiego (2021). Pracuje w Stowarzyszeniu Młodych Animatorów Kultury (SMAK), z którym prowadzi przestrzeń kulturalną Fyrtel Główna.

Jej projekty mają na celu tworzenie przestrzeni do egalitarnych dyskusji. Poruszają wątki m.in. pamięci, lęku przed śmiercią czy żałoby klimatycznej. Jednym z nich są inspirowane książką Michaela Hebba Rozmowy o śmierci.

offopera.pl
kulturaupodstaw.pl/porozmawiajmy-o-odchodzeniu
www.fyrtelglowna.pl

fot. Krystian Daszkowski

Psychoterapeutka

W pierwszej linii anglistka i przedsiębiorczyni, aktualnie studiuję psychologię oraz jestem psychoterapeutą w trakcie czteroletniego szkolenia w nurcie Gestalt. Jestem w ogromnym zaciekawieniu człowiekiem na każdym etapie życia, jednak okolice końca życia są dla mnie najbardziej energetyzujące i zajmujące. Czuję, że bardzo wiele jest do zrobienia w temacie dobrej śmierci. Wierzę, że oswojenie własnej śmiertelności daje szansę na pełne życie i przeżywanie go po gestaltowsku – ’tu i teraz’. Jestem wolontariuszką Hospicjum w Żorach, towarzyszę rodzinom w odchodzeniu, prowadzę spotkania otwierające przestrzeń do tematów egzystencjalnych i oswajania własnej śmiertelności. Prowadzę blog o dobrym życiu i dobrym umieraniu  „Przez życie do śmierci”.

Przezżyciedośmierci.pl 
Agnieszka Groborz Psychoterapeuta na Facebooku
@zdrowie_w_glowie_a.groborz

Psychotanatolog / Śpiewak

Psycholog, specjalista z zakresu pomocy osobom będącym w ryzyku samobójczym oraz w żałobie. Nauczyciel akademicki. Prowadzi indywidualną terapię psychologiczną, grupy wsparcia dla osób po stracie oraz szkolenia suicydologiczne. Poszukuje nowej metody w terapii osób w żałobie łączącej podejście humanistyczno-egzystencjalne, lowenowską pracę z ciałem oraz głos.

Śpiewak i nauczyciel śpiewu tradycyjnego. Uczeń śpiewaka pogrzebowego Jana Wnuka ze Zdziłowic. Wraz z Pawłem Odorowiczem i Olgą Kozieł nagrał płytę Pieśni przejścia z tradycyjnymi pieśniami pogrzebowymi. Poszukuje miejsca dawnych wiejskich obrzędów i zwyczajów pogrzebowych w kulturze miejskiej.

„Zajmuję się życiem a nie śmiercią” – Wywiad z Pawłem Grochockim
„Śpiewam na pogrzebach, ale zajmuję się życiem” – Rozmowa z Pawłem Grochockim

Psychoterapeutka / Dziennikarka

W mojej codziennej pracy jako psychoterapeutka towarzyszę pacjentom w doświadczaniu straty. Nie zawsze tej ostatecznej, związanej ze śmiercią. Osoby, które przychodzą do mnie do gabinetu, wspieram w ich codziennych utratach. Pomagam przejść przez doświadczenie straty miłości, związku, relacji, przyjaźni, pracy, zdrowia, urody, obrazu rodziny, jaki latami nosiło się w sobie, własnego wyobrażenia i wizerunku, marzeń, nadziei, poczucia sensu w życiu. W trakcie terapii pomagam w zaakceptowaniu tego utraconego kawałka własnego świata i ułożeniu go na nowo, albo trochę inaczej. Tak, żeby znów żyło się lepiej, lżej.

W przeszłości, przez rok, pracowałam jako wolontariuszka w hospicjum onkologicznym, gdzie towarzyszyłam pacjentom. Pracowałam także z osobami w żałobie, które straciły bliskich. Przez 15 lat byłam dziennikarką radiową i prasową. Zajmowałam się tematami psychologicznymi i społecznymi. Teraz pracuję nad książką o stracie, śmierci i żałobie.

facebook.com/Nina-Harbuz

Autor zdjęcia: Michał Warda

Dziennikarka / Autorka

Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, krytyk filmowy, publicystka. Redaktorka kwartalnika Więź, w latach 1997-2017 była sekretarzem redakcji. Współautorka książek, m.in. Szału nie ma, jest rak i Żyć aż do końca. Instrukcja obsługi choroby (z ks. Janem Kaczkowskim), Wyzywająca miłość. Chrześcijanie a homoseksualizm, Między konfesjonałem a kozetką. Należy do Zespołu Laboratorium Więzi oraz Inicjatywy Zranieni w Kościele.

wiez.pl
zranieni.info

Projektantka i celebrantka pogrzebów humanistycznych / Orientalistka i podróżniczka

Przygotowuję i prowadzę pogrzeby w nurcie „slow farewell” – spokojne, rodzinne ceremonie nastawione na przeżycie pożegnania z ukochaną osobą w bezpiecznej, empatycznej atmosferze. Pracuję w oparciu o współczesną wiedzę nt. modeli i procesów żałoby. Wykorzystuję rytuały ułatwiające wspólne wyrażanie emocji i wzmacniające poczucie wspólnoty.

Jestem członkinią Apostolstwa Dobrej Śmierci. Ponadto, od dwudziestu lat naukowo, zawodowo i życiowo jestem związana z Dalekim Wschodem. Echa tej relacji odnajdziecie w mojej pracy.

Moim marzeniem jest założenie „Ogrodu Pożegnań” – przestrzeni otwartej dla ludzi przeżywających utratę i żałobę. Ogród jest ze swej natury sezonowy, stanowi więc naturalną przestrzeń rozważań o końcu życia. W ogrodzie obecny jest też silny zapach ziemi – symbolu końca życia. Ta jednak w przestrzeni ogrodu ma odwrotne znaczenie – dawcy życia, jego początku. Ogród jest więc zarówno początkiem, jak i końcem cyklu życia; w ogrodzie sprawy ostateczne wydają się być czymś naturalnym i oczywistym.

pogrzeb-swiecki-warszawa.pl
instagram.com/ogrodpozegnan

Muzykantka / Opowiadaczka historii

Z wykształcenia antropolożka kultury, z natury wędrownica, z zawodu śpiewaczka, akordeonistka, a także zbieraczka i opowiadaczka historii. Krąży po rozmaitych pograniczach tego co tradycyjne i autorskie, tropi dawne tradycje obrzędowe, tworzy muzykę teatralną i własne piosenki. Koncertuje, opowiada, prowadzi warsztaty, zarówno na festiwalach, jak też na ulicach, w domach dziecka i więzieniach. W 2020 roku, w odpowiedzi na śmierć córki, Naomi, stworzyła projekt „Nieuchronne” z muzyką i opowieściami. W 2021 ukazała się jej książka „Tkaczka chmur”.

parparusza.com
nieuchronne.pl
opowiescdlaswiata.com
jazgodki.pl
Tkaczka chmur

Pisarka / Mistrzyni ceremonii pogrzebowych

Doktor literaturoznawstwa, autorka kilkudziesięciu nagradzanych książek dla dzieci, z których seria o Florce stała się popularnym serialem animowanym. Pisze sztuki teatralne, teksty do podręczników i bajki terapeutyczne. Jej książki wpisane są na Złotą Listę Fundacji ABC „Cała Polska czyta dzieciom”, Listę Skarbów Kultury Dziecięcej oraz Międzynarodową Listę Białych Kruków Literatury Dziecięcej (The White Ravens). Prowadzi warsztaty dla nauczycieli i bibliotekarzy, jak za pomocą książek rozmawiać z dziećmi o życiu i o śmierci, która jest tego życia nieodłączoną częścią. Na spotkaniach autorskich z dziećmi też nie boi się trudnych pytań.

Temat odchodzenia poruszyła w swojej powieści dla młodzieży „Stan splątania”, której bohaterami są dwa pokolenia – nastolatkowie i pensjonariusze domu spokojnej starości. To historia o tym, jak nierozerwalnie jesteśmy wszyscy ze sobą połączeni i nawzajem sobie potrzebni w nieprzerwanej spirali rodzenia się i umierania. I o tym, jak jej akceptacja dodaje życiu skrzydeł.

bajkizbajki.pl/Roksana-Jedrzejewska-Wrobel
lubimyczytac.pl/stan-splatania 

Artystka / Fotografka

Patrząc na ciało jako archiwum, twórczość Izabeli porusza kwestie tożsamości, pamięci i zdrowia. W ramach Rita and Alex Hillman Foundation Fellowship Award 2021, przyznany przez International Center of Photography w Nowym Jorku, realizuje projekt fotograficzny skupiony na doulach umierania – ich wrażliwości, sile i spojrzeniu na śmierć.

Wystawiała swoje prace na ponad trzydziestu wystawach, m.in. w International Center of Photography, ClampArt, Baxter St CCNY, School of Visual Arts Flatiron Gallery w Nowym Jorku czy RISD Museum. Jest laureatką Dior Photography and Visual Arts Award for Young Talents 2020 by Luma Arles & ENSP oraz finalistką COCA Center for Contemporary Artists 2020. Jej prace były prezentowane podczas takich międzynarodowych festiwali jak Unseen Amsterdam, Miesiąc Fotografii w Bratysławie (OFF), TIFF Festiwal we Wrocławiu, Fotofestiwal w Łodzi, 8. Biennale Fotografii w Poznaniu. W 2019 roku uzyskała tytuł magistra fotografii z wyróżnieniem w Rhode Island School of Design w USA. Obecnie wykłada na Wydziale Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.

izabelajurcewicz.com
instagram.com/izabelajurcewicz

Antropolożka kultury / Śpiewaczka / Performerka

Dokumentuje i praktykuje śpiew z tradycji wiejskich, m.in. towarzyszący pogrzebom, współtworzy internetowe archiwum nagrań Pieśni do Śmierci. Śpiewa pieśni tradycyjne w zespołach Starorzecze, Sekunda Mała, Wołyń w Pieśniach. Współtworzy inicjatywę Ziemski Lament, adaptując pieśni pogrzebowe na potrzeby opłakiwania katastrofy klimatycznej. Poszukuje w śpiewie tradycyjnym ekspresji osobistych doświadczeń kobiet w ramach autorskiego projektu Od lamentu do empowermentu. Wydała minialbum Lulu z kołysankami wokalno-oddechowymi dla dorosłych i dzieci. Autorka tekstów i podcastów. Interesuje się pozawerbalną ekspresją ciała, oddechu i głosu. Współtworzy Eksperymentalny Chór Oddechowy EchO i girlsband oddechowy Haust z Dobrawą Borkałą. Uczestniczka spektakli i performansów, współpracowała m.in. z Bogną Burską, Zorką Wollny, Seanem Palmerem i Gęba Vocal Ensemble. Zbieraczka dźwięków i taterniczka jaskiniowa. Praktykuje field recording i śpiew w otwartej przestrzeni oraz śpiew podziemny.

Psycholożka

Wspieram i tworzę miejsca, które są przestrzenią do bycia w prawdzie – w prawdzie przeżyć, refleksji i doświadczeń. Szczególnie doświadczeń śmierci bliskiej osoby. Wierzę, że z taką misją przychodzę tu do świata – pomocy i wsparcia na ścieżce przyjmowania bólu po stracie ukochanej osoby do przestrzeni wewnętrznego spokoju i zaufania. Spotykając się z osobami po stracie krok po kroku towarzyszę innym w rozpoznawaniu drogi do spokoju serca, które jest gotowe na otulenie największego bólu. Jestem poruszona tym, że jest mi dane towarzyszyć innym w najprawdziwszych momentach ich życia.

Towarzyszę osobom przeżywającym żałobę poprzez spotkania indywidualne, spotkania grup wsparcia, warsztaty online oraz medytacyjno-terapeutyczne warsztaty wyjazdowe.

drogispokoju.pl
facebook.com/drogispokoju

Psycholożka / Terapeutka / Coach

Pracuje ze swoimi klientami terapeutycznie i coachingowo, prowadzi wsparcie psychologiczne, interwencje kryzysowe, warsztaty i wykłady dla różnych firm i organizacji.

W pewnym momencie swojego życia odkryła, że umieranie, śmierć, żałoba są dla niej naturalnymi procesami, nie boi się ich. Pomaga więc ludziom szukać możliwie najprostszych ścieżek przez takie doświadczenia. Towarzyszy z wykorzystaniem wiedzy, uszanowując tajemnicę nieznanego i unikatowość potrzeb osoby mierzącej się ze swoim losem, ze swymi przeżyciami.

szkolacoachingu.pl
facebook.com/wingsszkolacoachingu

Socjolożka / Edukatorka / Celebrantka

Droga życia wiodła mnie od pracy w korporacjach, poprzez organizacje pozarządowe, aż do rozwinięcia własnej marki Ursa Nova, w której łączę rzemiosło z miłością do przyrody. Wierzę w moc wspólnoty, a na poziomie jednostki niepodważalność życia w zgodzie ze sobą i naturą. Podążając za wewnętrznym głosem wzięłam udział w warsztacie organizowanym przez IDŚ dla mistrzów/mistrzyń ceremonii pogrzebowych.

Słucham, obserwuję, zapisuję obrazy i słowa. Szukam ukrytych znaczeń oraz wspierających odpowiedzi na trudne pytania. Od lat jestem kobietą kręgową, a także prowadzę spotkania i warsztaty. Z wykształcenia jestem socjolożką i trenerką komunikacji opartej na empatii.

ursanova.eu
instagram.com/ul_la_vie

Dziennikarka / Reporterka

Jako dziennikarka i reporterka zajmuję się tematyką społeczną, w tym tematami związanymi ze zdrowiem psychicznym i psychiatrią. Aktualnie pracuję nad debiutancką książką reporterską. Jestem autorką tekstu o Anji Franczak, pierwszej w Polsce profesjonalnej towarzyszce w żałobie, który ukazał się w tygodniku Newsweek Polska. Z kolei w Tygodniku Powszechnym opublikowałam rozmowę z dr. Michałem Błochem U nas dzieci nie umierają na temat warunków życia i odchodzenia podopiecznych Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych w Polsce.

facebook.com/Anna-Kiedrzynek

Dziennikarka / Reporterka

Z wykształcenia inżynier mechatronik, ale szybko porzuciła tę ścieżkę i wybrała pracę, w której głównym zadaniem jest słuchanie ludzi. Zajmuje się dziennikarstwem radiowym oraz reportażem prasowym. Jest autorką podcastu #ważne o tematyce społecznej. Rozmawia o prawach człowieka, prawach zwierząt, ochronie środowiska, wykluczeniu, niesprawiedliwości, niedomagającym systemie, zdrowiu psychicznym, śmierci oraz innych istotnych zagadnieniach.

waznepodcast.com
facebook.com/waznepodcast

Psycholożka / terapeutka / podcasterka / pisarka

Jako terapeutka pracuje z dziećmi, nastolatkami i dorosłymi w trudnych sytuacjach, w żałobie, w sytuacjach straty, z chronicznym bólem, chorobami i dysfunkcjami. Jako coachka wspiera osoby twórcze, przedsiębiorcze i mające ogrom pasji.

W swojej pracy wykorzystuje jogę, uważny ruch (Mindful Movement), terapię czaszkowo-krzyżową, Techniki Emmetta, naturę, mindfulness i compassion. Nagrywa medytacje i wizualizacje, które pozwalają ludziom znaleźć w sobie przestrzeń pełną spokoju. Pracuje nad Dziennikiem Żałoby – książką, która wspiera osoby doświadczające żałoby. Obecnie mieszka w Danii.

pelniamocy.pl
bethewholeme.com

Radca prawny / Mediator

Jestem radcą prawnym i mediatorem, prowadzącym własną kancelarię w Warszawie. Specjalizuję się w prawie spadkowym i działkowym (stowarzyszeń ogrodowych), uzupełniając powyższe kompetencjami z zakresu mediacji i negocjacji.

Z tematem śmierci spotykam się codziennie. Pomagam przyszłym spadkodawcom uporządkować swoje sprawy, zwłaszcza majątkowe, aby po ich śmierci bliscy mogli oddać się żałobie, poświęcając minimum uwagi i energii spadkowym formalnościom. Wspieram spadkobierców w skutecznym i szybkim uzyskaniu wszelkich praw do spadku. Oferuję mediację, jako wyjątkowy sposób zażegnania ewentualnych konfliktów w rodzinie, między spadkobiercami. Moją misją jest popularyzowanie testamentu, jako narzędzia do uporządkowania spraw na wypadek własnej śmierci oraz mediacji, jako doskonałej alternatywy dla wyniszczających rodzinę sporów wokół spadku.

podwazenietestamentu.pl
krzysztof.kozlowski.oirpwarszawa.pl
facebook.com/KozlowskiRadca

Kompozytor / Pieśniarz

Ukończył kompozycję pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie. Studia kontynuował w Guildhall School of Music and Drama w Londynie. Współpracował z takimi zespołami jak Ars Nova, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej, OKPR Amadeus, Płocka Orkiestra Symfoniczna, Polska Orkiestra Radiowa, Polska Sinfonietta, Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Warszawskiej Opery Kameralnej, The Vellinger Quartet, Warsaw Camerata. Jest autorem muzyki ilustracyjnej do popularnych seriali telewizyjnych (M jak miłość, Na dobre i na złe), a także kilku filmów fabularnych i dokumentalnych.

Komponuje muzykę inspirowaną dawnymi stylami muzyki europejskiej, poruszającą tematykę baśniową i fantastyczną. W ostatnich latach zajmuje się także odszukiwaniem archaicznych tradycji świętego śpiewu, który towarzyszy ludzkim społecznościom podczas obchodów różnych świąt oraz w ważnych momentach życia.

facebook.com/sebastiankrajewski.music
soundcloud.com/sebastiankrajewski
sebastiankrajewski.bandcamp.com

Antropolog kultury

Profesor nadzwyczajny w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN i wykładowca w Graduate School for Social Research. Autorka książek: Delicje i lewa ręka Kryszny (IFiS PAN, Warszawa 1997), Jednak New Age (Santorski & Co, Warszawa 2005), Nostalgia i inne tęsknoty (Stopka, Łomża 2007), INNE ŚMIERCI. Antropologia umierania i żałoby w późnej nowoczesności (Universitas, Kraków 2014), Pogrzeby to nasze życie (IFiS PAN, Warszawa 2015), Assisted Death in the Age of Biopolitics and Bioeconomy (Cambridge Scholars Publishing, Great Britain 2020), współredaktorka antologii Społeczne i kulturowe reprezentacje śmierci (Nomos, Kraków 2015).

Obszary zainteresowań: tanatologia, bioetyka, eutanazja, antropologia wizualna, studia nad traumą i pamięcią.

ifispan.pl
Assisted Death in the Age of Biopolitics and Bioeconomy

Edukatorka / Badaczka w zakresie tanatologii

Jestem Kaszubką, potrójną mamą i miłośniczką mojego lokalnego mikroświata wiejskiego. Pracuję jako nauczycielka języka angielskiego, przewodnik po Kaszubach i Trójmieście oraz adiunkt i badacz w Instytucie Studiów Edukacyjnych na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni.

W pracy naukowej podjęłam się rozwinięcia zagadnień związanych z tanatologią w zakresie edukacji (tanatopedagogika). Duża część badań naukowych to projekty interdyscyplinarne mieszczące się w polu pedagogiki społecznej, złożone ze studiów empirycznych oraz teoretycznych z zakresu antropologii kulturowej, tanatologii, filozofii, historii, psychologii, socjologii. Szukam możliwych dróg edukacji do śmierci, detabuizacji tematu umierania szczególnie wśród dzieci, pedagogów i rodziców. W badaniach jakościowych skupiam się na praktyce społecznej Kaszubów w obszarze religijno-rytualnym z aspektami związanymi z tradycjami pogrzebowymi. Jestem autorką książki Oswoić śmierć – Edukacyjny potencjał kaszubskich rytuałów pogrzebowych.

Oswoić śmierć – Edukacyjny potencjał kaszubskich rytuałów pogrzebowych

Naukowczyni / Fotografka

Naukowczyni związana z Instytutem Socjologii Uniwersytetu Łódzkiego. Bada doświadczenie żałoby (także w kontekście istot nieludzkich) oraz doświadczenie cierpienia osób z chorobami nowotworowymi i po przeszczepach. Jej zainteresowania skupiają się na kwestiach różnorodności i obszarach gender studies, animal studies oraz death studies. Swoją uwagę poświęca także bezdomności i marginalizacji (zarówno ludzi, jak i zwierząt) oraz terapii poprzez fotografię jako aktywistka i badaczka. Towarzyszy w żałobie osobom po utracie osób zwierzęcych oraz pomaga zaplanować ich pożegnanie.

langelucja.pl
Mega*Zine Lost&Found

Reżyser / Grafik / Aktywista

Współzałożyciel Teatru Komuna Warszawa, grafik użytkowy współpracujący z wieloma instytucjami kultury. W 2021 roku przygotował spektakl Śmierć i umieranie na podstawie dzienników rodziny Ingmara Bergmana.

„Szkoła E.Plater 31, obecna siedzibie Komuny Warszawa, to miejsce wielu aktywności – traktujemy to miejsce jako platformę wymiany doświadczeń – wzajemnego uczenia się. Prowadzimy Rezydencje Teatralne, Warsztaty Miejskie, Szkołę Tańca, Szkołę Gotowania… Pełnia życia wymaga też wiedzy o śmierci – dlatego otwieramy, wspólnie z Instytutem Dobrej Śmierci – Szkołę Umierania.”

komuna.warszawa.pl
Śmierć i umieranie
Szkoła umierania

Lekarka anestezjolożka / Lekarka hospicjum domowego

Jestem lekarzem na finiszu szkolenia specjalizacyjnego z anestezjologii i intensywnej terapii, ale moje zainteresowania zawodowe skupiają się szczególnie na temacie leczenia bólu i medycyny paliatywnej. Od kilku lat pracuje w Hospicjum Domowym Fundacji Proroka Eliasza, które jest pierwszym w Polsce hospicjum działającym na terenach wiejskich – w naszym wypadku terenach wiejskich Podlasia. Działam aktywnie w sieci na rzecz pacjentów z bólem przewlekłym i chorobami zagrażającymi życiu – bardzo chciałabym dołożyć swoją cegiełkę do zmniejszenia tabu dotyczącego tych dwóch rzeczywistości.

niemusibolec.com
facebook.com/niemusibolec
instagram.com/niemusibolec

Kompozytor / Producent muzyczny / Autor tekstów piosenek

Założyciel zespołu Pustki, z którym wydał sześć albumów długogrających, dostał nagrodę im. Grzegorza Ciechowskiego i był dwukrotnie nominowany do nagrody „Paszportów Polityki”. Jest współzałożycielem takich zespołów jak Bisz/Radex czy Polskie Znaki, z którym nagrał „Rzeczy ostatnie” – płytę z pieśniami o śmierci, przemijaniu i żałobie. Jego teksty śpiewają m.in. Monika Brodka, Artur Rojek i Piotr Zioła. Współpracował z takimi artystami jak Katarzyna Nosowska, Muniek Staszczyk, Fisz Emade, Dorota Masłowska. Skomponował muzykę do licznych spektakli teatralnych. Uwielbia grać koncerty.

facebook.com/radek.lukasiewicz.official
Polskie Znaki feat. Michał Szpak – Żegnam cię mój świecie wesoły

Fot. Kobas Laksa

Lekarka hospicjum domowego / Specjalistka chorób wewnętrznych oraz hematologii

Z zawodu specjalistka chorób wewnętrznych oraz hematologii, z pasji lekarka hospicyjna. Inicjatorka cyklu konferencji: Empatia a umieranie i śmierć. Dobre praktyki w relacji lekarz-pacjent-rodzina, współorganizowanej z Okręgową Izbą Lekarską w Warszawie.

Śmierć od zawsze wydawała mi się naturalną składową naszego życia, jednakże wiem, że wielu ludzi odczuwa ją zupełnie inaczej. Moim celem jest pomoc osobom w stanie terminalnym w oswajaniu tego momentu oraz zachowanie jak najlepszej jakości życia do jego ostatnich chwil.

doktormalenda.pl

Reżyserka / Psycholożka

Studiowała reżyserię (Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie), aktorstwo (PWST we Wrocławiu) oraz Psychologię Zorientowaną na Proces. Ukończyła szkolenia Grof Transpersonal Training z psychologii transpersonalnej i jest facylitatorką oddychania holotropowego. Bierze udział w programie nauczycielskim Szkoły Tworzenia – School od Creation. Wykorzystuje metody procesowe do głębokiej pracy z artystami, prowadzi warsztaty, szkolenia.

Laureatka programu Laboratorium 2019 w Teatrze Nowym w Krakowie. Finalem programu był autorski spektakl Powstanie grany w Teatrze Nowym i w Krakowskim DPSie. Scenariusz do Powstania był zainspirowany kilkumiesięcznym pobytem wszyskich twórców w hospicjum i snami osób umierających. Interesuje ją praca z archetypami i snami. Traktuje sztukę jako zbiorowy sen który może kreować rzeczywistość i realnie na nią wpływać.

Lektorka / Organizatorka Czułych Pożegnań / Konsultantka ds. Żałoby

Śmierć męża i innych bliskich osób skierowały ją na drogę poszukiwania czułych, osobistych sposobów pożegnania. Sytuacje te nauczyły ją także jak wspierać w żałobie. Otacza opieką osoby prywatne oraz pomaga instytucjom zrozumieć wpływ straty na efektywność pracownika i znaleźć dobre sposoby na zapewnienie komfortu zarówno osobom w kryzysie, jak i ich zawodowemu otoczeniu.

W swojej pracy łączy blisko 20-letnie doświadczenie w HR w międzynarodowych korporacjach, zdolności organizacyjne, a także wrażliwość i umiejętności wynikające z pasji, która stała się jej drugim zawodem (praca głosem).

CzulePozegnanie.pl

fot. Marek Ravski

Ekspertka od emocji i świadomości emocjonalnej

Pomysłodawczyni i założycielka LABlife. Zajmuje się promowaniem wiedzy o emocjach i Życia w Przestrzeni Serca. Wspiera odwagę do świadomego korzystania z emocji, na każdym etapie naszego życia. Jest skupiona na odkrywaniu, jak świadomość i spójność emocjonalna wpływają na jakość naszych relacji i życia. Od początku pandemii prowadzi także cotygodniowe, bezpłatne, otwarte spotkania Praktyki Koherencji Serca, w których spotykają się ludzie z różnych stron świata. Prowadzi kursy on line, spotkania, warsztaty, szkolenia, pisze felietony, nagrywa podcasty, pracuje indywidualnie z ludźmi w trudnych sytuacjach życiowych.

lablife.pl

Projektant / Artysta

Projektant, artysta, wykładowca na Wydziale Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Przez ostatnie dziesięć lat współzałożyciel kilku inicjatyw projektowo-artystycznych (np. Pracownia Struktur Mentalnych, zespół wespół) obecnie prowadzi własną pracownię projektową. Ostatnio autor wystawy Wyobraźnia funeralna. Wobec polskiego prawa pogrzebowego 1959–2021 (galeria Dizajn BWA Wrocław, 2021) oraz książki Wzornik alternatywnych symboli śmierci (Dar Dobryszyc, Warszawa 2022).

Wyobraźnia funeralna. Polskie prawo pogrzebowe 1959–2021.

Językoznawca / Tłumacz

Językoznawca, tłumacz, filolog. Doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa. Studiowała i prowadziła badania na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley (2015/2016). Autorka artykułów naukowych na temat straty i żałoby z perspektywy językoznawstwa kognitywnego. W swojej pracy doktorskiej porównała sposoby konceptualizacji straty i żałoby (ang. grief) u Amerykanów i Polaków.

researchgate.net/profile/Kamila-Midor

Pedagog / Psychoterapeuta / Działacz społeczny

Pedagog, psychoterapeuta, przyrodnik, działacz społeczny, publicysta, nauczyciel akademicki. Współzałożyciel Stowarzyszenia Społeczno-Przyrodniczego MOST. 

Łączę perspektywę humanistyczną i przyrodniczą w poznawaniu, badaniu i rozumieniu procesów rozpadu, przemijania i przemiany stanów psychicznych, rdzennych kultur, zagrożonych i ginących gatunków, społeczności, krajobrazów, miejsc. Szukam nowych sposobów wyrazu żałoby w przestrzeni publicznej w związku z procesami utraty bioróżnorodności, kryzysem klimatycznym i poczuciem zagrożenia nieuchronnością zmian w biosferze. Pracuję na rzecz zachowania miejsc przyrodniczo cennych i ginących gatunków rodzimej fauny i flory. Sprawy śmierci, utraty i żałoby zajmują mnie od dziecka i traktuję je, jako terminal do świata życia pełnego zachwytu, radości, wolnego od niechęci i przywiązania. 

mostedu.pl
wgp.org.pl/doctors/lukasz-misiuna

Reżyser dokumentalny / Fotograf / Animator kultury

Z wykształcenia socjolog. Absolwent kursu dokumentalnego w Szkole Wajdy oraz krakowskiej Akademii Filmowej MuliArt. Współpomysłodawca oraz były, wieloletni szef artystyczny Festiwalu filmów dokumentalnych HumanDOC. W 2015 został laureatem konkursu „Rozwój w Obiektywie” organizowanego przez National Geographic zdobywając nagrodę w kategorii prawa człowieka i demokracja. Jako filmowca najbardziej interesują go tematy z pogranicza psychologii i socjologii. Od ponad dekady zaangażowany we współpracę z środowiskiem organizacji pozarządowych pracujących na rzecz międzynarodowej pomocy rozwojowej i humanitarnej.

Obecnie przy współpracy z Anją Franczak pracuje nad dokumentalnym projektem „Czułość Przemijania”. W filmie chce się zmierzyć z tematem tabu jakim w naszej kulturze jest śmierć i żałoba. Tak aby pobudzić widzów do refleksyjnego, trochę niestandardowego przyjrzenia się uniwersalnym doświadczeniom, które towarzyszą stracie. Na rozwój scenariusza do tego projektu otrzymał dofinansowanie z Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Psycholożka

Od lat związana jestem z tematem umierania, żałoby, z człowiekiem w kryzysie. Wspieram tych, którzy umierali i tych, którzy po wielkich stratach żyją dalej. Na mojej drodze zawodowej znajdowali się rodzice dzieci umierających w łonie matek i na skutek śmierci okołoporodowej (hospicjum perinatalne), przez lata pracowałam z dzieckiem umierającym i jego bliskimi (hospicjum domowe dla dzieci), obecnie pomagam personelowi medycznemu minimalizować cierpienia terminalnie chorego i dbać o własny dobrostan psychiczny.

Poszukuję komfortu i bezpiecznych miejsc dla ludzi umierających, dla tych, którzy pozostają w żałobie i dla tych, którzy zawodowo są z nimi związani. Prowadzę konsultacje indywidualne z zakresu strat i kryzysów oraz warsztaty i szkolenia dla pracowników. Swój czas nieustannie poświęcam też dzieciom i młodzieży: zawodowo i w życiu osobistym – priorytetem jest dla mnie rodzina.

www.psychodiagnosis.pl

Właścicielka domu pogrzebowego / Tanatopraktyk

Właścicielka domu pogrzebowego Bajkowy Dom Pogrzebowy, dedykowanego wyłącznie pogrzebom dzieci utraconych oraz pogrzebom dzieci i młodzieży. Certyfikowany tanatopraktyk, laborant sekcyjny oraz celebrantka świeckich ceremonii pogrzebowych.

„Moim marzeniem jest stworzyć  przestrzeń dla rodziców, którzy stracili dziecko, miejsce gdzie w atmosferze pełnej życzliwości przygotujemy wyjątkowe, piękne i godne ostatnie pożegnanie najmłodszych, miejsce wyróżniające się holistycznym podejściem do straty, pogrzebu i żałoby. Strata dziecka to trudne i bolesne wydarzenie dla każdego rodzica, a rozmowa z nimi wymaga taktu, delikatności i szacunku. Bajkowy Dom Pogrzebowy to przystań, gdzie otaczamy opieką i wsparciem osieroconych rodziców nie tylko w zakresie organizacji ceremonii pogrzebowej  ale również w czasie żałoby, zapewniając im opiekę psychologa, douli i towarzyszki w żałobie”

bajkowy-dom-pogrzebowy.pl

Psycholożka / Psychoterapeutka

Przez 5 lat współprowadziłam ośrodek wsparcia i rozwoju Bliskie Miejsce, wcześniej pracowałam w Fundacji Nagle Sami w której wspierałam dorosłych i dzieci po stracie bliskich.

Doceniam autentyczne spotkanie z drugim człowiekiem. Czuję jak ważne jest odsłanianie mniej popularnych aspektów człowieczeństwa, dlatego ochoczo słucham i mówię o bezradności, wstydzie, przemijaniu, stracie i żałobie. Zajmowanie się tematem śmierci przybliża mnie do życia i uważnej obecności. Od pewnego czasu głęboko porusza mnie kontakt z duchowością oraz widzenie, że na najistotniejszym poziomie wszyscy jesteśmy jednym.

Dziennikarka / producentka wydarzeń kulturalnych / celebrantka

Wieloletnia współtwórczyni Kwartalnika Przekrój, w centrum swoich zainteresowań od zawsze stawiająca drugiego człowieka.Ostatnio zajmuje się relacjami pomiędzy człowiekiem a nowymi technologiami. Praca w branży funeralnej stanowi naturalną kontynuację zarówno profesjonalnych jak i prywatnych zainteresowań. Prowadzi i projektuje ceremonie humanistyczne oraz łączone, we współpracy z duchownymi. W swojej pracy korzysta z warsztatu dziennikarskiego, tworzy pełne portrety żegnanych osób i przeprowadza szereg rozmów z tymi, którzy byli im bliscy na różnych etapach życia. Dba o każdy detal pogrzebu i pomaga rodzinom i bliskim na każdym etapie przygotowań. Jej pożegnania są celebracją życia i łączących nas więzi.

Pełnia – ceremonie humanistyczne 
www.instagram.com/pelnia_ceremonie_humanistyczne

Projektantka graficzna

Projektantka graficzna zajmująca się identyfikacją wizualną, projektowaniem wydawnictw i nowymi mediami. Do jej głównych zainteresowań zalicza się przede wszystkim współpraca z artystami i instytucjami kultury oraz inicjatywy społeczne.

Obecnie pracuje nad stworzeniem narzędzia edukacyjnego dotyczącego procesu żałoby po utracie zwierzęcia – mającego zarówno umożliwić lepsze zrozumienie tego procesu osobom przez niego przechodzącym, jak i ułatwić pracę młodym weterynarzom w sytuacjach kryzysowych. Mieszka, studiuje i pracuje w Katowicach.

Ceramiczka / Kulturoznawczyni / Absolwentka filozofii

Jestem założycielką Glinianej Kuli, poznańskiej pracowni ceramicznej, miejsca spotkań wokół kultury i sztuki. Tworzę personalizowane urny w naturalnej estetyce nie tylko dla tych, którzy odeszli. Lepię urny również z tymi, którzy chcieliby podjąć refleksję na temat własnej przemijalności.

Pytam, rozmawiam, słucham, czytam i uczę tworzenia ceramiki. Gliniane medium jest jak skóra, uczy pokory i pamięci. Jest potencjałem jak życie i bycie w świadomym procesie przemijania. W pracy z tym materiałem widzę potencjał nie tylko rzemieślniczy i artystyczny. W tym miejscu jest coś co wspiera refleksję, relację i bycie tu i teraz.

Moim priorytetem jest bycie w rozmowie. Z kilkunastoletniego doświadczenia wiem, że tworzenie dobrych warunków do pracy w glinianym medium wspiera procesy myślowe i otwarcie na drugiego człowieka. Okazuje się, że prowokowanie rozmów na tematy ostateczne buduje relacje, dystansuje od lęku i wspiera proces twórczy.

Gliniana Kula – pracownia ceramiczna
instagram.com/poniecka.ceramics

Reżyserka

Reżyserka dokumentalistka, absolwentka PWSFiTV  w Łodzi i Wajda School, wykładowca SWPS w Warszawie. Autorka nagradzanych filmów dokumentalnych i kilkuset reportaży o tematyce społecznej. W 2020 zrealizowała film xABo ksiądz Adam Boniecki, za który na Krakowskim Festiwalu Filmów Dokumentalnych otrzymała nagrodę im. Macieja Szumowskiego za szczególna wrażliwość na sprawy społeczne i Grand prix na Międzynarodowym festiwalu filmów dokumentalnych Flahertiana w Rosji. W pracy dokumentalisty interesuje się tematem przemijania i odchodzenia, któremu chcę poświęcić swój kolejny projekt.

gutekfilm.pl
culture.pl

Fotograf / Artysta

Uczył się aktorstwa w „School on Wheels” Teatru Derevo (Niemcy / Holandia) oraz fotografii w Studium Fotografii Artystycznej w Gdańsku. Jego prace zostały zaprezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i na świecie. Razem z Katarzyną Korzeniecką stworzył książka artystyczną AFTERLIFE (2020), która stanowi wizualny dialog fotografii miejsc związanych z branżą funeralną z ponadczasowymi strukturami.

szymonroginski.com
instagram.com/szymon_roginski/

Pedagożka / Filolożka / Psychotraumatolożka

Antropolożka kultury / Performerka

Opowiadaczka w grupie Opowieści z Walizki. Interesuje się stykiem sztuki, nauki i technologii. Prowadzi działania teatralne ze społecznościami. Działa jako badaczka społeczna, pisze, publikuje min. w czasopiśmie Fraza, na portalu www.taniecpolska.pl i na portalu edukacja: można inaczej. Autorka książki Dziennik uciekiniera (wyd. Oficynka). Współtworzy Wirtualne Muzeum Antropocenu.

Jako antropolożka interesuje się tematyką śmierci zarówno w kulturze tradycyjnej, jak i współczesnej, w tym zmianami jakie przynosi i przyniesie rozwój nowych technologii. Jako artystka tańczy butoh, którego ważnym motywem i tematem jest właśnie śmierć jako część nieustannej przemiany.

wma.museum
www.opowiescizwalizki.pl
www.moznainaczej.edu.pl

Zdjęcie: Marta Garbacz i Filip Żylak

Psycholog / Badacz / Psychoterapeuta

Psycholog, badacz, wykładowca i psychoterapeuta. Doktor nauk społecznych w zakresie psychologii. Adiunkt w Instytucie Psychologii w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Większość jego badań bazuje na teoriach psychoanalitycznych i jest poświęcona zagadnieniom żałoby i postawy wobec śmierci oraz problemom myśli i zachowań samobójczych. Autor książki „Postawa wobec śmierci w cyklu życia człowieka” (2019, Universitas) i szeregu artykułów publikowanych między innymi na łamach „Death Studies”, „Omega: Journal of Death and Dying”, „Psychoanalytic Psychology” i „Journal of Affective Disorders”.

researchgate.net/Marcin_Sekowski
scholar.google.pl/Marcin_Sekowski
aps.edu.pl/instytut-psychologii/sekowski-marcin

Trenerka świadomej pracy z ciałem

Certyfikowana trenerka języka ruchu i świadomej pracy z ciałem. Założycielka Myślenie ciałem/Bodythinking. Zajmuje się przywracaniem perspektywy cielesnej do kultury i życia ludzi. Prowadzi autorskie warsztaty, pracuje indywidualnie, współpracuje z organizacjami pozarządowymi, instytucjami i firmami.

Prowadzi sesje indywidualne wspierające osoby doświadczające żałoby i straty wychodząc od perspektywy ciała, która może nie tylko przynosić ulgę ale też dawać dostęp do głębszych aspektów przeżywanego procesu. We współpracy z Instytutem Dobrej Śmierci pracuje nad cyklem warsztatów „Ciało w żałobie” i rozwija projekt dotyczący zwiększenia dostępu do informacji o opiece paliatywnej. Marzy o włączaniu wiedzy z zakresu świadomości ciała do procesu edukacji osób wykonujących zawody medyczne.

bodythinking.pl
facebook.com/BodythinkingMysleniecialem
instagram.com/zuzasikorska.bodythinking

Fotograf / Arteterapeuta

Fotograf, artysta i fototerapeuta. Absolwent fotografii na  Poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Edukator, wykładowca. Członek zarządu fundacji Key for Tomorrow. Publikuje w magazynie fotografów, reporterów i podróżników Kontynenty. Z użyciem technik foto-terapeutycznych realizuje warsztaty z obszaru Ars Moriendi, mierzenia się ze śmiertelnością, konfrontowania się z emocjami wokół śmierci i żałoby.

tomaszsiuda.com
facebook.com/tomaszsiudafotograf

Historyk sztuki / PR Manager Esthima Polska

Pasjonatka. Wszystko co robi jest na 100 % albo i więcej … nie umie inaczej. Zaangażowana od ponad dwóch lat w budowanie wizerunku, należącego do francuskiej grupy Veternity, projektu Esthima, czyli nowoczesnych usług kremacji zwierząt towarzyszących. Zna długoletnią żałobę. Podejmując pracę w Esthima wiedziała, że może pomóc zarówno sobie jak i innym.

Stara się poszerzyć świadomość społeczną wokół tematu śmierci zwierząt. Podejmuje działania w kierunku rozpowszechniania dyskusji na temat szacunku dla zwierząt i żałoby właścicieli, prawa do godnego pożegnania z ukochanym pupilem, możliwości okazania wsparcia właścicielom, którzy stracili zwierzęcych przyjaciół – także poprzez zorganizowanie dla nich pomocy ze strony terapeutów i psychologów.

esthima.pl

Z zawodu jestem pielęgniarką – specjalistką w dziedzinie pielęgniarstwa geriatrycznego i opieki długoterminowej, ponadto wykładowcą na kierunku pielęgniarskim, wolontariuszką i fundraiserką. Prowadzę zakład opiekuńczo-leczniczy dla pacjentów w bardzo ciężkim stanie, w tym pacjentów u schyłku życia. Jestem absolwentką studiów podyplomowych w zakresie Life Coachingu. Jestem również praktykiem Soul Body Fusion® i Theta Healing® Basic DNA.

Od wielu lat przedmiotem moich zainteresowań jest problematyka śmierci, procesu umierania, towarzyszenia osobom umierającym i osobom w żałobie zarówno w kontekście osób w stanie terminalnym i ich bliskich, jak i postrzegania tego tematu przez personel medyczny. Biorę aktywny udział w tworzeniu przestrzeni, w której śmierć nie jest tematem tabu. Moim celem jest działanie na rzecz zmiany świadomości ludzi i oswajanie ich z naturalnym procesem umierania i śmiercią, a także aktywność na rzecz środowiska medycznego, aby „odmedycznić” śmierć.

Psycholożka / Psychoterapeutka / Interwentka kryzysowa

Od prawie dekady wspiera zwłaszcza osoby w trudnych sytuacjach okołoporodowych. Szczególnie często towarzyszy rodzicom, którzy doświadczyli straty dziecka na etapie okołoporodowym, spotykając się indywidualnie lub w ramach grup wsparcia, jakie prowadzi. W swojej prywatnej praktyce pracuje głównie z kobietami, wspierając je w różnych kryzysach. Współpracuje m.in. z Fundacją Medycyny Prenatalnej im. Ernesta Wójcickiego, gdzie opiekuje się rodzicami w kryzysach okołoporodowych. Prowadzi zajęcia na Uniwersytecie Wrocławskim, w Instytucie Psychologii, a także regularnie szkolenia i mniejsze formy edukacyjne w obszarze zdrowia psychicznego, zwłaszcza perinatologii.

katarzynaskorupska.pl

Aktor / Celebrant

Ukończyłem wrocławską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną  i z zawodu jestem aktorem, od 2020 roku przygotowuję i prowadzę humanistyczne ceremonie pogrzebowe, ukończyłem kurs zorganizowany przez Instytut Dobrej Śmierci dla mistrzyń i mistrzów ceremonii i jestem przekonany o tym, że osobiste pożegnanie bliskiej osoby jest ważnym i pomocnym elementem żałoby. Pracuję  jako artysta w fundacji Czerwone Noski – klown w szpitalu, której misją jest niesienie uśmiechu osobom potrzebującym radości.

instagram.com/az_po_grob

Psychoterapeutka / Socjolożka / Filozofka

Jako psychoterapeutka pracująca w nurcie humanistyczno-doświadczeniowym wspieram osoby będące w sytuacji żałoby, straty i choroby.
Na co dzień pracuję z młodzieżą i dorosłymi. Stratę i żałobę rozumiem wielowymiarowo, również jako utratę więzi z osobami żyjącymi, przechodzenie między etapami życiowymi i związanymi z tym kryzysami.

Doświadczenie pracy z seniorami otworzyło i uwrażliwiło mnie na bliski kontakt z ludzką przemijalnością i odchodzeniem. W centrum moich zainteresowań jest człowiek, z jego twórczym potencjałem do kreowania własnej ścieżki życia. Blisko mi do filozofii egzystencjalizmu i hermeneutyki jako sztuki rozumienia przeżyć, doświadczeń, osób i zjawisk społecznych. Nurt Gestalt umożliwia mi towarzyszenie i wspieranie osób w poszerzaniu świadomości i pełniejszym rozumieniu siebie. Bardzo cenię sobie pracę z ciałem i jego mądrością wspierającą procesy integracji organizmu.

psychoterapeutapoznan.com

Historyczka / Filozofka / Ratownik

Jestem absolwentką historii i filozofii na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym w Częstochowie. Jestem również ratownikem. Temat śmierci odkąd pamiętam, zawsze był mi bliski. Jest to nieodłączna część naszej egzystencji, która jest dla mnie tak samo ważna, jak życie. Dlatego moje zainteresowania rozłożone są na różnych biegunach, w tym także sztuki. Stale współpracuję z dwutygodnikiem ArtPapier, publikowałam także swoje teksty między innymi na łamach Kultury Liberalnej, Dwutygodnika oraz katalogów wystaw.

Staram się nieustannie poszerzać swoją wiedzę związaną z odchodzeniem w kontekście medycznym, psychologicznym, filozoficznym oraz artystycznym, pochłaniają mnie także zagadnienia związane z olfaktoryką funeralną. Praca w charakterze ratownika daje mi wiele satysfakcji. Dzięki niej doceniam prostotę istnienia i każdą chwilę, ucząc się cały czas od pacjentów oraz moich podopiecznych dobrego życia.

Dziennikarka / Redaktorka

Z wykształcenia polonistka, od wielu lat w pracy dziennikarskiej i redaktorskiej zajmuje się tematami związanymi z psychologią, zdrowiem psychicznym, jakością życia i świadomością emocji. Jako autorka i redaktorka pracowała m.in. dla miesięcznika popularnonaukowego „Focus” i kwartalnika „Przekrój”. Zaangażowana w działalność organizacji społecznych.

Antropolożka / Mistrzyni ceremonii

Przygotowuję i prowadzę świeckie rytuały przejścia oraz ceremonie humanistyczne związane z cyklem życia ludzkiego. Towarzyszę osobom, z którymi pracuję, w ważnych dla nich momentach: przy powitaniu dzieci w rodzinie, wkraczaniu w dorosłość, przyjmowaniu na siebie nowych ról i pożegnaniu bliskich osób.

Szukam sposobów tworzenia wspólnot i form, w jakich może się realizować świecka duchowość. Z wykształcenia jestem antropolożką kultury. W swojej pracy czerpię m.in. z teorii obrzędów przejścia Arnolda van Gennepa. Ukończyłam prowadzone przez Instytut Dobrej Śmierci szkolenie Creating a Personal Farewell.

W oparciu o doświadczenia z Uniwersytetu Ludowego Rzemiosła Artystycznego, prowadzę także warsztaty, łączące tradycyjne techniki twórcze z obrzędowością.

naprogu.pl
facebook.com/NaProgu

Historyk

Jestem australijskim historykiem, kończę pracę doktorską na temat dziewiętnastowiecznych australijskich cmentarzy kolonialnych. Moje badania analizują historyczne cmentarze jako nośniki kultury i sugerują, że historia miejsc pochówku w Australii oferuje perspektywę postkolonialną. Niedawno przeprowadziłam się do Polski i mam nadzieję, że uda mi się rozwinąć międzykulturowy dyskurs na temat śmierci, umierania i pochówku w różnych okresach czasu oraz miejscach.

twitter.com/cemeteryhist

Prezes Fundacji Panda Team im. Michałka Tarachowicza

Założyciel i prezes Fundacji Panda Team im. Michałka Tarachowicza. Osierocony tata, społecznik, Poznański Wolontariusz Roku 2022. W fundacji otacza opieką rodzeństwo i rodziny, których najbliżsi zmagają się z chorobą nowotworową. Wspiera również osoby po stracie bliskich, w szczególności osieroconych rodziców. Zanim postanowił zmienić profil swojej działalności zawodowej i skupić się przede wszystkim na prowadzeniu fundacji, jako freelancer prowadził media społecznościowe.

Gospodarz i twórca podcastu „Panda ma głos”, który daje głos ludziom chcącym opowiedzieć swoją, nierzadko trudną historię, przełamując tym samym tabu.

Jest także współtwórcą Bilikid – najpopularniejszego i pierwszego polskiego bloga o dwujęzyczności zamierzonej. W ramach Bilikid prowadzi social media, dba o PR, marketing i kwestie techniczne. W maju 2021 roku wydał książkę „Jak nauczyć dziecko angielskiego?”, a w grudniu 2022 książkę „Where is my panda? I wonder…”, której szkic powstał na oddziale onkologii dziecięcej przy umierającym Michałku. Autorkami obu książek jest żona Paulina Tarachowicz.

pandateam.pl

Artystka / Kuratorka

Artystka i kuratorka zainteresowana pograniczem sztuki i działalności społecznej, absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Przez kilkanaście lat organizowała przedsięwzięcia artystyczne na Podlasiu, tworząc eksperymentalną przestrzeń dla sztuki w miejscach odległych od centrów kultury. W latach 2008–2011 była dyrektorką Domu Pracy Twórczej w Wigrach. Od 2011 główna kuratorka Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, Oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie.

krolikarnia.mnw.art.pl

Socjolożka / Śpiewaczka

Uczennica kurpiowskich śpiewaków pogrzebowych. Współzałożycielka Ziemskiego lamentu, śpiewaczej praktyki pieśni żałobnych z wiejskiej tradycji w wyborze odpowiednim do opłakiwania katastrofy klimatycznej. Wiceprezeska Forum Muzyki Tradycyjnej.

Poszukuje sposobów reinterpretacji elementów wiejskich obrzędów pogrzebowych i zadusznych w warunkach miejskich, m. in. współprowadzi spotkania śpiewacze poświęcone współczesnej reinterpretacji wiejskich pieśni pogrzebowych.

Ziemski lament
muzykatradycyjna.pl

Edukatorka o żałobie

Z wykształcenia romanistka, uczyła francuskiego w Poznaniu i Bristolu (Wielka Brytania) gdzie mieszkała przez 16 lat. Tam również prowadziła autorskie sesje tańca intuicyjnego. Od lat zgłębia temat śmierci i żałoby w filozofii, kulturze i duchowości. Od kwietnia 2020, na skutek nagłej śmierci 21-letniego syna Kajetana, ze śmiercią związana w sposób intymny i nierozerwalny. W październiku 2021 ukończyła kurs prowadzony przez Davida Kesslera, wieloletniego współpracownika Elisabeth Kübler-Ross, i została certyfikowaną edukatorką o żałobie (grief educator). Oferuje indywidualne i grupowe sesje coachingowe dla osób doświadczających żałoby oraz szkolenia dla osób pragnących zrozumieć specyfikę żałoby. Prowadzi stronę na Facebooku zatytułowaną Żyjąc ze Śmiercią, na której przybliża temat śmierci i żałoby. W przyszłości pragnie zająć się organizacją alternatywnych ceremonii pogrzebowych i zostać doulą umierania.

facebook.com/Żyjąc-ze-Śmiercią

Socjolog / Pedagog

Doktor nauk humanistycznych, socjolog, pedagog specjalny, tyflopedagog, terapeutka pracująca z dziećmi i rodzinami doświadczającymi niepełnosprawności sprzężonej. Nauczycielka akademicka na Wydziale Studiów Edukacyjnych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Rodzic Młodych Dorosłych, przez 12 lat onkorodzic w podróży zakończonej śmiercią Dorosłej Córki.

„Tam, gdzie to możliwe niosę wiedzę i wsparcie rodzinom doświadczającym choroby nowotworowej. Kieruje mną głębokie przekonanie, że ludzie chcą żyć w zgodzie z prawdą, dobrem i pięknem, że pragną je zarówno odkrywać, jak i realizować. Moje wieloletnie poszukiwania badawcze skupiają się wokół poczucia sensu życia, sytuacji kryzysowych i wspierania człowieka w realizacji pełnego katalogu potrzeb. Bliskie jest mi podejście holistyczne, ujmujące wszystkie osoby ludzkie i zwierzęce jako istotne i niepowtarzalne cząstki wszechświata.”

Pisarka / Poetka / Reportażystka

Autorka bestsellerowych biografii: Isaaca Bashevisa Singera, Ireny Krzywickiej, Wiery Gran, Józefiny Szelińskiej (narzeczonej Bruno Schulza), a także osobistych książek o odkrywaniu żydowskiej tożsamości (Rodzinna historia lęku) oraz o odchodzeniu i śmierci męża (Ćwiczenia z utraty). Mama zawsze wraca z ilustracjami Iwony Chmielewskiej (2020) to opowieść dziecka mierzącego się ze światem wojny. Wydała kilka tomików wierszy (i znowu list, adresat nieznany, miejsce przy oknie, nadzieja 2…). Jej książki tłumaczone są na kilkanaście języków.

„Bohaterką wszystkich moich książek jest PAMIĘĆ. Znikające światy i odchodzący ludzie. Zapisuję, żeby nie przestały istnieć. Wierzę w ocalającą moc słowa. W Ćwiczeniach z utraty przyglądałam się z bliska śmiertelnej chorobie i umieraniu mojego najważniejszego mężczyzny. Zostały we mnie jako lekcja miłości.”

agatatuszynska.pl
agatatuszynska.com
facebook.com/AgataTuszynskaPisarka

Projektantka graficzna / Wykładowczyni

Projektantka graficzna i art director. Dyplomowana absolwentka i stypendystka francuskiej l’École supérieure d’art et de design d’Amiens oraz łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych. Zawodowo związana z fotografią. Jest autorką wykładów z zakresu fotografii, typografii, grafiki projektowej i obrazu filmowego. Interesuje się programami prewencji nowotworowej w kontekście badań klinicznych oraz rolą duchowości w procesie zdrowienia. Wartości których poszukuje w życiu prywatnym i zawodowym to Prawda, Piękno i Bliskość.

Suicydolożka

Jedna z pierwszych w Polsce absolwentek interdyscyplinarnych studiów podyplomowych z zakresu suicydologii. Wiedzę naukową łączy z osobistym doświadczeniem kryzysu psychicznego i śmierci samobójczej w rodzinie. Jej specjalnością jest analiza przedstawiania samobójstwa w popkulturze i w mediach.

Wierzy, że kluczem do zapobiegania samobójstwom jest odtabuizowanie tego tematu. Prowadzi bloga i profil na Instagramie (@minerwaproject), których celem jest upowszechnianie wiedzy suicydologicznej.

minerwaproject.pl
instagram.com/minerwaproject

Autorka / Youtuberka

Artysta / Fotograf

Trenerka / Terapeutka / Coach / Wykładowczyni

Pracuję w Katedrze Psychologii UWM w Olsztynie, jestem terapeutką TSR w Ośrodku Pomocy Psychologicznej „Empatia”, trenerką treningu interpersonalnego PTP, coachem ICF – poziom ACC oraz konsultantką MTQ 48 w zakresie wspierania odporności psychicznej.

Mając 20 lat doświadczyłam straty Mamy – i dopiero udział w szkoleniu prowadzonym przez Anję Franczak „Praca z osobą w żałobie. Nowe perspektywy”, pozwolił mi na zrozumienie, że naturalne jest to, że mimo upływu 40 lat jakaś część mnie ciągle jest w żałobie. Zainspirowało mnie to do tworzenia przestrzeni psychoedukacji i dialogu na temat żałoby i straty oraz organizowania „Spotkań z utratą i żałobą” opartych na koncepcji samowspółczucia, podczas których uczymy się jak z delikatnością traktować siebie i innych w obliczu różnorodnych strat (osoby, zwierzęcia, związku, miłości).

Dziennikarka / Edukatorka / Podcasterka

Pracuję słowami, słucham historii i opowiadam je. Piszę i nagrywam. Rozmawiam z ludźmi, najchętniej na niełatwe tematy. W pracy zawodowej zajmuję się tematami zdrowia i psychologii. Skończyłam Akademię Muzyczną, pracowałam z dziećmi, jestem edukatorką seksualną. Prowadzę zamkniętą grupę wsparcia dla uzależnionych kobiet. Towarzyszę osobom chorym. Interesuje mnie temat śmierci i straty w sztuce, literaturze i … życiu. W moim własnym udało mi się kilka razy ominąć go szczęśliwym trafem. Mam dług do spłacenia.

Dlatego nagrywam „Rzeczy Trudne. Podcast o tym, o czym boimy się rozmawiać”. W pierwszym sezonie rozmawiam w nim o odchodzeniu, żałobie i stracie. Z filozofem, transplantologiem, przedsiębiorczynią pogrzebową, żoną i matką, które doświadczyły straty. Wierzę, że rozmontowywanie tabu i opowiadanie historii pomaga. Mam 3 dzieci, to oczywiste, że chciałabym, aby świat był dla nich łatwiejszy w obsłudze.

instagram.com/rzeczytrudne
Rzeczy Trudne na Spotify
Rzeczy Trudne na YouTube

Dyrektor zarządzająca Esthima Polska

Bizneswoman, mama, pełna energii i pasji wizjonerka. Od pięciu lat związana z francuską grupą Veternity, odpowiedzialna za wprowadzenie na polski rynek projektu Esthima czyli nowoczesnych usług kremacji zwierząt towarzyszących. Kocha zwierzęta. Wie co znaczy ból i żałoba po stracie ukochanego zwierzęcia – pożegnała kotkę Gaję. Teraz w jej domu, zaraz obok córeczki, króluje kolejna kocia pupilka czyli Pix.

W swojej pracy dyrektor zarządzającej Esthima Polska, Anna walczy o godność zwierząt po śmierci oraz prawo właścicieli do nieskrywanej żałoby po nich. Jej dewizą są słowa: „w Esthima towarzyszymy właścicielom zwierząt w procesie żałoby, pomagamy przez nią przejść. Wsłuchujemy się w ich potrzeby i staramy się je zaspokajać, proponując użyteczne i nowoczesne usługi kremacji i pożegnania, godnego uczuć jakimi zwierzę było darzone za życia.

esthima.pl

Psychoterapeutka

Certyfikowana psychoterapeutka Gestalt, biolożka. Pracuje z dorosłymi i młodzieżą. Towarzyszy w dotykaniu tematu żałoby, śmierci, straty i choroby. Pracuje w obszarach okołoporodowych, z kobietami, które straciły ciążę lub które są w trakcie leczenia niepłodności lub in vitro, z młodymi mamami i kobietami będącymi w trudnych związkach partnerskich. Specjalistka od związków międzyludzkich, spraw kobiecych, ciałopozytywności i seksualności. Terapeutka LGBTQ+ friendly, od kilku lat prowadząca spotkania dla kobiet. Prywatnie mama, partnerka i opiekunka psiego seniora.

anetawlodarczyk.pl

Psycholożka / Terapeutka traumy / Prowadząca Kręgi Kobiet

Psycholożka, terapeutka Somatic Experiencing i terapeutka SOMA Embodiment. Pracuje z osobami dorosłymi w praktyce indywidualnej i na warsztatach. Towarzyszy, wspiera, uczy jak radzić sobie z emocjami, z negatywnymi myślami, jak oswajać lęk przed śmiercią i umieraniem i jak komunikować się z innymi w tym temacie. Współpracowała z Hospicjum Domowym w Poznaniu i z Akademią Walki z Rakiem. Była asystentką w Katedrze i Klinice Medycyny Paliatywnej na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Wykładała na SWPS w Poznaniu, na Uniwersytecie Medycznym i na WSPiA w Poznaniu.

Organizatorka online konferencji Życie Śmierć i spotkań Death Cafe. Prowadzi warsztaty „Wyprawa po dobre życie, umieranie i dobrą śmierć”. Od wielu lat uczestniczy w Kręgach Kobiet, sama też takie zwołuje i prowadzi.

sylwiawojcik.pl
facebook.com/sylwiawojcikczasnazmiany

Właścicielka domu pogrzebowego / Fotografka

Współwłaścicielka domu pogrzebowego, fotografka, miłośniczka życia i entuzjastka rozmawiania o śmierci. Lubię mówić, że „urodziłam się w domu pogrzebowym”. Pamiętam czas, gdy Rodzice rozmawiali z interesantami o śmierci przy naszym kuchennym stole. W domu rodzinnym tematy tabu rozbrzmiewały przy każdej okazji, a równocześnie lęk przed śmiercią był jednym z dominujących. Jako 9-latka straciłam Ojca, a śmierć Mamy ostatecznie skonfrontowała mnie z życiem i sprawiła, że od ponad 5 lat prowadzę Zakład Pogrzebowy Niebieski w rodzinnym Wałbrzychu. Firma jest dla mnie obszarem działania na rzecz osób po stracie bliskich.

Zgłębiam temat żałoby i wyznaję zasadę, że jej długość określić może jedynie osoba ją przeżywająca. Jestem absolwentką fotografii wydziału operatorskiego Szkoły Filmowej w Łodzi. W swoich pracach często poruszam temat przemijania. Dokumentuję stany przejściowe. Pragnę świata, w którym każde stworzenie zasługuje na szacunek i ma prawo do stanowienia o sobie.

www.zakladniebieski.pl

fot. Natalia Orłowska

Historyczka sztuki

Urodziła się w 1989 r. Uzyskała absolutorium na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, jest absolwentką historii sztuki tej samej uczelni. Od kilku lat związana z Gabinetem Rycin i Rysunków Muzeum Narodowego w Warszawie, gdzie tropi motywy związane z upływem czasu. Refleksja nad przemijalnością towarzyszy jej odkąd (jako dziecko) zmierzyła się z utratą rodzica. Muzealny zbiór, z którym styka się na co dzień, inspiruje ją do poznawania tradycji obrazowania śmierci oraz obrzędowości jaka jej towarzyszyła. Prywatnie, zajmuje się życiem. Towarzyszy psu w procesie chemioterapii, o czym pisze w ramach instagramowego konta onkopsiak.

instagram.com/onkopsiak

Prezeska spółki pogrzebowej

Jestem współwłaścicielką oraz prezesem spółki pogrzebowej w Toruniu. Moją pasją jest śpiewanie. Od dziecka interesuję się tematyką śmierci, procesem żałoby oraz reakcjami ludzkimi na straty, które są doznawane w życiu. Poszukuję połączenia pomiędzy granicami śmierci i życia. Moim celem jest pomaganie ludziom w żałobie, ale nie z pozycji psychologa lub psychoterapeuty. Raczej z perspektywy Douli Przejścia współczesnego wieku. Chcę wspiera rodzinę w najtrudniejszych momentach po stracie. Kluczowy dla mnie jest otwarty dialog o śmierci. Wprowadzenie swobody tej tematyki może pomóc nam oswajać się z tym, co nas wszystkich czeka.

instagram.com/kingaziolkowska
Zakład pogrzebowy USKOM

Pedagożka / Coachka / Autorka

tulistacja.pl
Tadzik i rak