O Instytucie Dobrej Śmierci
Instytut Dobrej Śmierci to przestrzeń dialogu i edukacji o przemijaniu, śmiertelności i sprawach ostatecznych. Szukamy nowego sposobu prowadzenia dialogu o tematach związanych z umieraniem, śmiercią i żałobą w sferze publicznej, żeby pogłębić mentalną i kulturową refleksję na temat skończoności.
Nasza Filozofia
IDŚ łączy ludzi, którzy wierzą, że świadomość skończoności może pogłębić jakość naszego życia. Chcemy rozmawiać o śmierci i żałobie w sposób czuły i akceptujący. Wierzymy, że takie refleksje mogą wzmocnić w nas poczucie ugruntowania, wdzięczności i szacunku.
Życie przeżywane naprawdę nieustannie spala welony iluzji,
wypala to, co już dłużej nie ma znaczenia,
stopniowo ujawniając naszą esencję
aż wreszcie jesteśmy gotowi stanąć nadzy w naszej prawdzie.
Marion Woodman
Działania Instytutu
Edukacja
Nasze szkolenia, warsztaty i publikacje skierowane są do osób szukających rozwoju wiedzy wokół tematu przemijania. Dostarczamy informacje i wsparcie w kwestiach opieki nad osobami odchodzącymi, w sprawach związanych z pochówkiem i ostatnim pożegnaniem, oraz przy doświadczaniu złożonego procesu żałoby.
Dialog
W ramach naszych spotkań możesz poznać inne osoby w podobnej sytuacji życiowej lub z podobnymi zainteresowaniami. Organizujemy spotkania dla osób w żałobie, filozoficzne spotkania Death Cafe, wieczory śpiewacze i warsztaty.
Polecamy
KSIĄŻKI
- Dino Buzzati: Pustynia Tatarów
- Sallie Tisdale: Advices for future corpses
- Agata Tuszyńska: Ćwiczenia z utraty
- Philippe Aries: Człowiek i śmierć
- Marcin Wicha: Rzeczy, których nie wyrzuciłem
poleca: Katarzyna Boni
FILMY
- Tim Wilson: Griefwalker
- David Lowery: A Ghost Story
- Adrian Molina / Lee Unkrich: Coco
- Izabel Coixet: Moje życie beze mnie
- Alejandro González Iñárritu: 21 gramów
poleca: Anja Franczak
KSIĄŻKI DLA DZIECI
- Wolf Erlbruch: Gęś, śmierć i tulipan
- Elisabeth Helland Larsen & Marine Schneider: Jestem Śmierć
- Paweł Pawlak: Ignatek szuka przyjaciela
- Oscar Brenifier: Życie, co to takiego?
- Barbara Kosmowska: Dziewczynka z parku
poleca: Marta Anna Sałapata
Blog
„Dasz sobie radę, dziewczyno”
Kasia Borowczak na swoim blogu p.t. Project conversation rozmawia z osobami, które różni krąg kulturowy, z którego pochodzą, ale łączy doświadczenie straty i żałoby. Dzielimy się rozmową, którą Kasia przeprowadziła z Laurą Kwiecień z Polski. Kasia - Co byś powiedziała...
Kim jest doula umierania?
Katarzyna Borowczak z kolektywu IDŚ prowadzi blog pt. Project Conversation, na którym rozmawia z ludźmi z różnych kultur o śmierci i żałobie. Dzielimy się z Wami jej rozmową z Marianą Garcíą - psycholożką i doulą umierania z Kolumbii, mieszkającą w Anglii. Kasia -...
Żałoba w języku (polskim i nie tylko)
Osoby będące w żałobie przetwarzają i wyrażają swoje emocje na różne sposoby – a mówienie nie zawsze przychodzi z łatwością. Ponieważ jestem językoznawcą, w swoich badaniach skupiłam się na języku związanym z żałobą i o tym właśnie będzie ten tekst. Co oznacza wyraz...
Historia zapisana w cmentarzach
Rozmowa z Lee Sulkowską - historyczką cmentarzy z Australii, obecnie mieszkającą w Polsce Kasia - Bardzo podoba mi się nazwa twojego zawodu - historyczka śmierci i cmentarzy. Opowiedz mi o twoim zawodzie oraz temacie twoich badań. Lee - Krótko mówiąc, zajmuję się...
wszystkie posty >
Najbliższe wydarzenia:
Wyprawa po dobre życie, umieranie i dobrą śmierć. Podróż pierwsza: A gdyby został Ci rok życia?
Krąg żałoby klimatycznej
zobacz wszystkie >