O Instytucie Dobrej Śmierci
Instytut Dobrej Śmierci to przestrzeń dialogu i edukacji o umieraniu, śmierci i żałobie. Na naszych spotkaniach, szkoleniach i warsztatach możesz zbliżyć się do tematów, na które w życiu codziennym często jest za mało miejsca.
W Instytucie Dobrej Śmierci rozmawiamy o życiu i śmierci w sposób czuły, świadomy i wspierający. Wierzymy, że takie refleksje mogą wzmocnić w nas poczucie ugruntowania, wdzięczności i szacunku.
Nasza Filozofia
Instytut Dobrej Śmierci łączy ludzi, którzy wierzą, że świadomość przemijania może pogłębić jakość naszego życia.
Jesteśmy przekonani, że istnieją lepsze sposoby obcowania ze śmiercią niż przemilczanie lub tabuizowanie. Szukamy głębszego kontaktu ze sobą i z innymi, dzielimy się wiedzą i doświadczeniem i tworzymy wspólnotę – ponieważ śmierć łączy nas wszystkich.
Śmierć nie jest przeciwieństwem życia, tylko jego naturalną częścią.
Jest wpisana w nasze życie od samego jego początku.
Działania Instytutu
Edukacja
Dialog
W ramach naszych spotkań możesz poznać inne osoby w podobnej sytuacji życiowej lub z podobnymi zainteresowaniami. Organizujemy kręgi dla osób w żałobie, filozoficzne spotkania Death Cafe i warsztaty tematyczne związane z przemijaniem i stratą.
Blog
Szukasz wsparcia w żałobie? Możesz je znaleźć w Kolektywie IDŚ
Instytut Dobrej Śmierci to przede wszystkim przestrzeń edukacji na tematy umierania, śmierci i żałoby, ale być może trafiłeś_aś tutaj, ponieważ szukasz wsparcia. Jeśli tak, podajemy listę osób (kolejność alfabetyczna) związanych z Kolektywem IDŚ, które w ramach...
Poradnik życia dla (nie tylko) początkujących – recenzja książki Simona Boasa
„Niedawno poinformowano mnie, że muszę jechać na biegun południowy, czy mi się to podoba, czy nie. (…) Wcale nie chcę jechać na biegun południowy, zresztą nie robi się tego przecież tak po prostu” – tą metaforą Simon Boas otwiera książkę o doświadczeniu diagnozy choroby terminalnej.
Metafizyka na wakacjach. Rzecz o śmierci, krewetkach i katakumbach na Sycylii
Katarzyna Poniecka – członkini naszego Kolektywu – przywiozła z wakacji niezwykłe wspomnienie wizyty w kapucyńskich katakumbach w Palermo.
Sztuczna inteligencja a śmierć. Relacja z projektu “Wyobraźnia o nieśmiertelności”
Ula Kaźmierczak – jedna z uczestniczek projektu: “Wyobraźnia o nieśmiertelności w epoce sztucznej inteligencji” dzieli się swoimi refleksami po pierwszym etapie badania: obejrzeniu filmu “Eternal You” oraz kolacji prowadzonej przez Anję Franczak w Poznaniu.
Strata jest refrenem. O spektaklu “Orfeusz” w reżyserii Anny Smolar
Recenzja autorstwa Joanny Winiarskiej spektaklu “Orfeusz” w reżyserii Anny Smolar wystawionego na deskach teatru TR Warszawa.
wszystkie posty >
Najbliższe wydarzenia:
Otwarty krąg żałoby ONLINE
Współczucie – pomaga, czy szkodzi w opiece paliatywnej?
W końcu o końcu: | Śmierć w sztuce
zobacz wszystkie >
