W końcu o końcu:
Twórczość w procesie żałoby

W ramach cyklu spotkań W końcu o końcu rozmawialiśmy o roli twórczości w doświadczeniu żałoby.

Twórczość w procesie żałoby

Kreatywność, jako nieodłączny składnik ludzkiej natury, jest nie tylko składową artystycznego wyrazu, ale również narzędziem przetwarzania emocji. Ludzka historia jest przesiąknięta aktami twórczymi, od malowideł w jaskiniach po dzisiejszą sztukę cyfrową. Poprzez rysunek, malarstwo, muzykę czy inne praktyki, człowiek od zawsze usiłował uchwycić nieuchwytne – swoje emocje, tajemnice świata czy relacje z innymi.

W trakcie spotkania „W końcu o końcu” zastanawialiśmy się jak siła twórczości może pomóc zrozumieć i wyrazić trudne uczucia związane z żałobą. Rozmawialiśmy z doświadczonymi twórcami i twórczyniami o tym, jak sztuka może być przewodnikiem przez ból straty – nie tylko środkiem wyrażenia, ale także źródłem głębszego zrozumienia samego siebie i otaczającego nas świata.

Każde spotkanie W końcu o końcu trwa 2 godziny. Przez pierwszą godzinę osoby z Kolektywu IDŚ rozmawiają między sobą. Ta część jest nagrywana i udostępniona do późniejszego oglądania na naszej stronie www. W drugiej połowie spotkania zapraszamy Was do zabrania głosu, do zadawania pytań i włączanie się w dyskusję. Żeby zapewnić bezpieczną atmosferę i chronić Waszą prywatność, ta część nie jest nagrywana.

Jeśli chcesz wejść z nami w dialog, to zapraszamy serdecznie do udziału w naszych spotkaniach W końcu o końcu, które odbywają się cyklicznie na platformie Zoom. Najnowsze terminy znajdziesz w zakładce WYDARZENIA.

WYBIERZ CENĘ:

Chętnie udostępniamy Ci nagrania naszych spotkań bezpłatnie. Możesz też dobrowolnie wybrać cenę, która będzie dla Ciebie adekwatna. W taki sposób wspierasz działalność Instytutu Dobrej Śmierci. Bardzo Ci dziękujemy!

GOŚCINIE ORAZ GOŚCIE:

Katarzyna Jackowska-Enemuo

Z wykształcenia antropolożka kultury, z zawodu muzykantka, kompozytorka, pisarka, a także opowiadaczka historii. Muzykę tradycyjną gra na koncertach i do tańca, ale tworzy również własne piosenki. Komponuje muzykę do spektakli teatralnych. Zbiera, pisze i opowiada historie – baśnie i nie baśnie – zarówno na festiwalach, jak też w podwórkach i więzieniach. W odpowiedzi na śmierć córki stworzyła projekt muzyczny „Nieuchronne”. Autorka słuchowisk (m.in. „Między Światem a Zaświatem dla Polskiego Radia) oraz książek: Tkaczka Chmur i Między Światem a Zaświatem (wyd. Albus). Członkini Kolektywu IDŚ, celebrantka, a także współzałożycielka inicjatywy przemiany, w ramach której tworzy i prowadzi obrzędy przejścia – od narodzin do śmierci.

nieuchronne.pl
facebook.com/jackowskaenemuo
instagram.com/jackowskaenemuo

Justyna Sekuła

Z wykształcenia jestem socjolożką, z pasji artystką audiowizualną, z powołania arteterapeutką. Wierzę, że kreatywność jest dostępna dla każdego – niezależnie od zawodu czy „talentu plastycznego”.

Prowadzę autorskie warsztaty i szkolenia, łącząc dorobek nauk społecznych (m.in. psychologii, socjologii, antropologii) ze współczesnym podejściem do pracy z ciałem. Projektuję też metody i narzędzia arteterapeutyczne, które pozwalają nawiązywać głębszy kontakt z intuicją i podążać za jej głosem. Również w sytuacjach granicznych, kiedy stare już odeszło, a nowego jeszcze nie ma. Jednym z takich momentów jest dla mnie okres żałoby, który – jeżeli świadomie przeżyty – może być czasem znaczących wglądów i transformacji.

Do świata #artmedicine zapraszam zarówno specjalistów, chcących poszerzyć swój „zasobnik” o interwencje artystyczne, jak i wszystkich tych, którzy od dawna tęsknią za swobodnym wyrażaniem siebie.

Tomasz Siuda

Fotograf, artysta i fototerapeuta. Absolwent fotografii na  Poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Edukator, wykładowca. Członek zarządu fundacji Key for Tomorrow. Publikuje w magazynie fotografów, reporterów i podróżników Kontynenty. Z użyciem technik foto-terapeutycznych realizuje warsztaty z obszaru Ars Moriendi, mierzenia się ze śmiertelnością, konfrontowania się z emocjami wokół śmierci i żałoby.

tomaszsiuda.com
facebook.com/tomaszsiudafotograf