W końcu o końcu:
Jak towarzyszyć rodzicom na drodze umierania?

W ramach cyklu spotkań W końcu o końcu rozmawialiśmy o tym jak towarzyszyć rodzicom na drodze umierania.

Jak towarzyszyć rodzicom na drodze umierania?

Śmierć jest naturalną częścią życia – jest nieunikniona. W horyzoncie naszego życia mamy przed sobą śmierć dziadków i babć a także rodziców. Nie zawsze kolejność pokoleń zostaje zachowana. Śmierć rodzica może przyjść nagle lub w późnej starości, może być wynikiem wypadku lub choroby, czasem innych okoliczności.

Jak rozmawiać z rodzicami o procesie umierania, ich śmierci, pamięci o nich? Jak ich wspierać? A także, co może jest najważniejsze, jak wspierać w tym samego i samą siebie.

Moja mama miała 68 lat, gdy umarła w hospicjum. Od dnia diagnozy zaawansowanego raka żołądka do momentu śmierci minął niecały rok. Miesiąc później, w szpitalu, zmarł mój tata. Miał 86 i cierpiał na różne wieloukładowe i przewlekłe choroby. Bardzo się kochaliśmy, choć, a może właśnie dlatego, nasze relacje były trudne.

Chciałabym podzielić się swoim doświadczeniem. Jest w nim garść praktycznych informacji a przede wszystkim, mam nadzieję, trochę wsparcia.

Maria Puchalska.

Będzie nam miło spędzić wieczór z Wami w przestrzeni otwartego dialogu na platformie Zoom. Każde spotkanie “W końcu o końcu” trwa 2 godziny. Przez pierwszą godzinę zapraszamy Was do słuchania rozmowy Anji i/lub Marii z ekspertami/ekspertkami z Kolektywu IDŚ. Ta część jest nagrywana i udostępniona do późniejszego oglądania na naszej stronie. W drugiej połowie spotkania zapraszamy Was do zabrania głosu, do zadawania pytań i włączanie się w dialog. Żeby zapewnić bezpieczną atmosferę i chronić Waszą prywatność, ta część nie jest nagrywana.

PROWADZĄCE:

Maria Puchalska

Dyrektorka ds operacyjnych w Instytucie Dobrej Śmierci

Absolwentka historii na Uniwersytecie Warszawskim, teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz pedagogiki teatru. Tworzyła, koordynowała i promowała projekty kulturalne. Była producentką festiwalu Nowe Epifanie, koordynatorką projektu Polska Światłoczuła oraz kuratorką wystawy w Domu Spotkań z Historią „Polskie Bieguny. Himalaje ’74 i Antarktyda ’77 na fotografiach Mirka Wiśniewskiego”, organizowała wydarzenia towarzyszące wystawom w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.

Z Instytutem Dobrej Śmierci związała się na jesieni 2021r. Ukończyła kurs towarzyszenia osobom w żałobie, towarzyszenia osobom umierającym oraz tworzenia osobistych ceremonii pogrzebowych w duchu humanistycznym.

Towarzyszyła swoim rodzicom na drodze umierania i prowadziła ceremonię pożegnania swojej mamy.

Anja Franczak

Założycielka Instytutu Dobrej Śmierci

Zajmuje się edukacją w obszarze śmierci i żałoby. Wspiera osoby na ostatnim etapie życia, osoby w żałobie oraz tych, którzy im towarzyszą poprzez konsultacje indywidualne, szkolenia i warsztaty. Ważną rolę w jej pracy odgrywają rytuały. Jako celebrantka / mistrzyni ceremonii tworzy i prowadzi osobiste rytuały pożegnania i humanistyczne ceremonie pogrzebowe.

Szkoliła się w Heidelbergu w Instytucie Duszpasterstwa Klinicznego (Institut für Klinische Seelsorgeausbildung) i jest profesjonalną towarzyszką w żałobie certyfikowaną przez Federalne Stowarzyszenie Towarzyszenia w Żałobie w Niemczech (Bundesverband Trauerbegleitung e.V.). Jako doula umierania i certyfikowana instruktorka międzynarodowej inicjatywy Kursów Ostatniej Pomocy (Letzte Hilfe) zajmuje się edukacją o procesie umierania i wspiera rodziny, które opiekują się bliską osobą na ostatnim etapie życia.

anjafranczak.com
instagram.com/anja.franczak

WYBIERZ CENĘ:

Chętnie udostępniamy Ci nagrania naszych spotkań bezpłatnie. Możesz też dobrowolnie wybrać cenę, która będzie dla Ciebie adekwatna. W taki sposób wspierasz działalność Instytutu Dobrej Śmierci. Bardzo Ci dziękujemy!