W końcu o końcu:
Jak poprawić jakość umierania w instytucjach opieki?

W ramach cyklu spotkań W końcu o końcu rozmawialiśmy o tym, w jaki sposób poprawić jakość umierania w instytucjach opieki.

Jak poprawić jakość umierania w instytucjach opieki?

Dzięki postępom medycyny oraz poprawy ogólnych warunków życia, wydłuża się okres naszej starości. Coraz dłużej możemy żyć z przewlekłymi chorobami, coraz skuteczniej leczymy ból, coraz lepiej rozumiemy potrzeby osób starszych, chorych i z niepełnosprawnościami, ale w obszarze opieki długoterminowej wciąż wiele jest do zrobienia.

Jakie instytucje opieki mogą udzielić nam wsparcia? Czym różni się zakład opiekuńczo-leczniczy od hospicjum a czym od domu pomocy społecznej. Jakie zmiany są potrzebne, aby poprawić komfort pacjentów na ostatnim etapie życia? Co zależy od organów decyzyjnych, od personelu medycznego a co od nas samych?

Te pytania zadaliśmy pielęgniarce i wykładowczyni – Edycie Skolmowskiej – przez wiele lat prowadzącej zakład opiekuńczo-leczniczy oraz lekarce hospicyjnej, członkini zarządu Fundacji IDŚ – Agacie Malendzie.

GOŚCINIE:

Agata Malenda

Z zawodu specjalistka chorób wewnętrznych oraz hematologii, z pasji lekarka hospicyjna. Inicjatorka cyklu konferencji: Empatia a umieranie i śmierć. Dobre praktyki w relacji lekarz-pacjent-rodzina, współorganizowanej z Okręgową Izbą Lekarską w Warszawie.

Śmierć od zawsze wydawała mi się naturalną składową naszego życia, jednakże wiem, że wielu ludzi odczuwa ją zupełnie inaczej. Moim celem jest pomoc osobom w stanie terminalnym w oswajaniu tego momentu oraz zachowanie jak najlepszej jakości życia do jego ostatnich chwil.

Członkini zarządu Fundacji Instytut Dobrej Śmierci.

doktormalenda.pl

Edyta Skolmowska

Z zawodu jestem pielęgniarką – specjalistką w dziedzinie pielęgniarstwa geriatrycznego i opieki długoterminowej, wykładowcą uniwersyteckim na kierunku pielęgniarskim i specjalizacjach pielęgniarskich, wolontariuszką i fundraiserką, a także Life Coachem oraz praktykiem Soul Body Fusion ® i Theta Healing ® Basic DNA.

Przez wiele lat prowadziłam zakład opiekuńczo – leczniczy dla pacjentów u schyłku życia i doświadczenie to zmieniło wiele w moim życiu. Przedmiotem moich zainteresowań stała się problematyka śmierci, procesu umierania, towarzyszenia osobom umierającym i osobom w żałobie zarówno w kontekście osób w stanie terminalnym i ich bliskich, jak i postrzegania tego tematu przez personel medyczny. Biorę aktywny udział w tworzeniu przestrzeni, w której śmierć nie jest tematem tabu.

Moim celem jest działanie na rzecz zmiany świadomości ludzi i oswajanie ich z naturalnym procesem umierania i śmiercią. A także aktywność na rzecz środowiska medycznego, aby „odmedycznić” śmierć.

WYBIERZ CENĘ:

Chętnie udostępniamy Ci nagrania naszych spotkań bezpłatnie. Możesz też dobrowolnie wybrać cenę, która będzie dla Ciebie adekwatna. W taki sposób wspierasz działalność Instytutu Dobrej Śmierci. Bardzo Ci dziękujemy!