O Instytucie Dobrej Śmierci

Instytut Dobrej Śmierci tworzy przestrzeń do rozmowy i edukacji o umieraniu, śmierci i żałobie. Na naszych spotkaniach i szkoleniach zbliżysz się do tej tematyki, a pewnie już wiesz, że to każdemu z nas może okazać się potrzebne. Przecież nas znalazłaś/eś. 

W Instytucie Dobrej Śmierci rozmawiamy o życiu i śmierci w sposób profesjonalny, czuły i wspierający. Wierzymy, że świadomość przemijania może wzmocnić w nas poczucie ugruntowania, wdzięczności i szacunku wobec życia. W tej poszerzonej świadomości może pojawić się miejsce na głębokie połączenie ze sobą i z innymi. Tego chcemy dla każdej osoby mierzącej się ze stratą. 

Instytut Dobrej Śmierci jest fundacją działającą na rzecz innowacyjnego podejścia do edukacji na temat śmierci. Współpracujemy z siecią profesjonalistek_ów zajmujących się tematem śmierci i żałoby zawodowo. W naszym Kolektywie działają ekspertki i eksperci ze świata medycyny i opieki paliatywnej, psychologii i psychoterapii, tanatologii, pedagogiki, socjologii, historii, filozofii i etyki, dziennikarstwa, sztuki i kultury oraz osoby pracujące w branży funeralnej. 

Obecnie, szybciej tracimy kontakt z umierającymi, niż dawniej. Wielu z nas boi się kontaktu z osobami na ostatnim etapie życia i nie wiemy, jak im towarzyszyć. 

Zamiast zmierzyć z trudnością, poznać ją, oswoić i potem korzystać z tej mocy, wybieramy drogę, która wydaje się łatwiejsza. Osoby umierające często znajdują się w instytucjach opieki zdrowia, z dala od bliskich. A tam zdarza się, że personel traktuje proces umierania wyłącznie jako proces medyczny. Nie potrafi opiekować się potrzebami emocjonalnymi, społecznymi i duchowymi pacjentek_ów i ich bliskich. Potem bywa sztampowa ceremonia, nieodzwierciedlająca osobowości zmarłej_go. Brakuje wiedzy o potrzebach osób po stracie oraz świadomości wpływu  rytuałów czuwania i pożegnania na proces żałoby. 
Widzimy tu ogromne pole do działania. Możemy służyć pomocą. Chcemy razem z Wami stworzyć dobrą i zdrową kulturę śmierci i żałoby.

Lęk i unikanie tematu śmierci z dużej mierze bierze się z braku dostępu do informacji i możliwości dzielenia się rozterkami. Odpowiedzią na te wyzwania są organizowane przez IDŚ spotkania, wykłady, szkolenia i warsztaty, a także inne formaty edukacyjne oraz wydarzenia kulturalne.

• Uczymy o umieraniu, śmierci oraz żałobie w sposób czuły i profesjonalny. Robimy to na poziomie indywidualnym i instytucjonalnym. Korzystamy z różnorodnych praktyk: od tradycyjnych obrzędów przejścia, do dorobku współczesnej nauki. Zmieniamy kulturę przemilczenia i tabuizowania na pełen szacunku i otwarty dialog.
• Nasze wydarzenia są otwarte dla wszystkich osób chcących poszerzyć swoją wiedzę i perspektywy na nasze życie z świadomości przemijania. W ramach naszych szkoleń PRO prowadzimy warsztaty dla personelu medycznego, dla osób prowadzących ceremonie pogrzebowe oraz dla profesjonalistek_ów wspierających innych w żałobie.
• Monitorujemy procesy legislacyjne i działamy rzeczniczo w kierunku ulepszania praktyk opieki paliatywnej. Promujemy i wspieramy wdrażanie zmian prawnych i rozwiązań w zakresie pochówków, które zwiększają autonomię obywateli. Zwracamy uwagę na aspekt środowiskowy w tej branży.

Wszystko po to, by zmienić myślenie, sposób mówienia i podejście do umierania, śmierci i żałoby w Polsce. Tworzymy społeczeństwo, w którym ludzie próbują lepiej zrozumieć własne życie i perspektywę jego końca, dobrze zadbać o siebie i wspierać się nawzajem w obliczu śmiertelności.

• Przemilczenie i tabuizowanie śmierci nie służy ludzkiej kondycji.
• Konfrontowanie się z własną śmiertelnością nie jest makabryczne, jest raczej wyrazem naturalnej ciekawości doświadczania pełni naszej egzystencji.
• Kulturę, w której śmierć jest nieobecna lub poddana cenzurze, chcemy transformować w kulturę korzystającą ze wzbogacających i ożywiających nas aspektów przemijalności.
• Każdy człowiek ma prawo do wiedzy i edukacji na temat własnych obaw wobec umierania oraz opieki nad bliskimi, zarówno kiedy odchodzą, jak i po ich śmierci.
• Każdy człowiek ma prawo do pochówku, który odzwierciedla jego wartości, niezależnie od tożsamości i poglądów.
• Żałoba jest procesem indywidualnym, który u każdego człowieka wygląda inaczej na poziomie myśli, emocji i ich wyrazu. Nikomu nie wolno narzucać w jaki sposób i jak długo powinien doświadczać i wyrażać żałobę.
• Otwarta, szczera postawa wobec śmierci może doprowadzić do pozytywnych zmian kulturowych.

Szanujemy naturalny związek miłości i straty, piękna i bólu, życia i śmierci.

Chcemy tworzyć społeczności, których członkowie mają odwagę, umiejętności i zasoby, aby spotykać się ze śmiercią i żałobą w czuły i akceptujący sposób.

Chcemy żyć w społeczeństwie, w którym śmierć jest traktowana jako naturalna część życia, o której można otwarcie rozmawiać w atmosferze szacunku i ciekawości. Chcemy żyć we wspólnotach, w których ludzie są w stanie troskliwie wspierać się nawzajem, gdy stają w obliczu straty. 


Chcemy żyć w kraju, którego prawa szanują i wspierają obywateli u kresu życia oraz obywateli doświadczających żałoby. Tworzymy społeczeństwo, w którym instytucje publiczne, organizacje pozarządowe, firmy i obywatele współpracują ze sobą, aby stwarzać wspierające okoliczności dla umierania i żałoby.

Świadomie identyfikując się jako część cyklu życia i śmierci, chcemy, aby ludzie mogli czuć się bardziej związani ze sobą i z życiem na naszej planecie. To większy proces zmiany kulturowej – jesteśmy jego częścią.

Instytut Dobrej Śmierci powstał w 2020 jako oddolna inicjatywa społeczna i przez pierwsze lata działał jako stowarzyszenie nieformalne. W 2022 Anja Franczak i Maria Wiśniewska razem założyły spółkę działającą według zasady non-profit. W 2024 założyłyśmy Fundację Instytut Dobrej Śmierci. Aspirujemy, aby IDŚ otrzymał status organizacji pożytku publicznego.

W 2024 otrzymaliśmy nagrodę PRZEWROTY w Centrum Nauki Kopernik za najlepszą inicjatywę edukacyjną w Polsce. 

Instytut Dobrej Śmierci nie jest związany z żadną partią polityczną ani z żadnym wyznaniem. Chcesz dowiedzieć się więcej o naszych zasadach działania? Przeczytaj nasz Statut.