Death Cafe Poznań

Death Cafe Poznań ONLINE

Życie każdego z nas bez wyjątku jest wpisane w egzystencjalne ramy – narodziny i umieranie.
Symboliczne przetwarzanie tematu śmierci zawsze miało swoje ważne miejsce w kulturze. Współczesność jest pod tym względem wyjątkowa – śmierc pozostaje w cieniu, jest omijana i spychana w nieświadomość i stamtąd domaga się uwagi poprzez sny, przeczucia czy lęki. Rzadko ją dostaje.

*
A jak by to było (zadajemy to pytanie inspirując się tekstem Jane Whitlock) gdybyśmy odważyli się dać śmierci tyle miejsca i uwagi, ile dajemy narodzinom i otoczyli koniec życia słowami, gestami i rytuałami, tak jak czynimy to z jego początkiem?

◌ Pewnie rodziny opiekujące się osobą terminalnie chorą mogłyby liczyć na podsyłanie książek, które koniecznie trzeba przeczytać i filmów, które należy bezwzględnie zobaczyć. Przyjaciele i znajomi chętnie dzieliliby się opowieściami o odchodzeniu bliskich z ich własnej rodzinnej historii.

◌ Może organizowalibyśmy pożegnalne przyjęcia, kolacje, koncerty i przynosili odpowiednie do okoliczności dary: miękki koc, poduszkę, świece o ulubionym zapachu, wiersze, płyty. Może angażowalibyśmy nasze ręce aby szyjąc, malując czy gotując pozwolić wyrazić się emocjom, nadać kształt intencjom, a także wyrazić wdzięczność za relację z umierającym człowiekiem.

◌ Może spisywalibyśmy myśli o tym jak chcielibyśmy się czuć w chwili śmierci, tworzylibyśmy wizualizacje wewnętrznych obrazów i prosili bliskich o wsparcie ich urealnienia.

◌ Może zechcielibyśmy przyjrzeć się naszym relacjom – coś domknąć, za coś przeprosić, za coś podziękować. Może chcielibyśmy rozdysponować ważne dla nas przedmioty, aby wyrazić wdzięczność i pamięć o wspólnym czasie i wpłynąć na to, co po nas zostanie i jak zostaniemy zapamiętani.

◌ Może moglibyśmy rozważyć umieranie w domu i poczynić niezbędne przygotowania, aby miało odpowiednią oprawę.

◌ Może, w jakiś sposób, w ten czas mogliby zostać włączeni najmłodsi członkowie rodziny i społeczności, aby stał się ważnym wydarzeniem w formowaniu ich myślenia o życiu jako procesie, i o śmierci jako jego naturalnym zwieńczeniu.

◌ Może ciało osoby zmarłej moglibyśmy traktować z miłością, bez pośpiechu żegnać się z nim znajdując przy tym sposób na wyrażanie emocji we wspólnym płaczu, śmiechu, śpiewie, bliskości, wzajemnym obejmowaniu się i kołysaniu. Może pogrzeb mógłby mieć wymiar osobistego rytuału i odbywać się w zaplanowany przez zmarłego i jego bliskich sposób.

◌ Może moglibyśmy być razem.

*
Zapraszamy Cię do otwartej, nieoceniającej rozmowy. Do jej zainicjowania chcemy wykorzystać istniejącą od 2011 roku formułę Death Cafe , która przez jej twórców – Jona Underwooda i jego matkę Sue Barsky Reid- została stworzona jako rodzaj “społecznej franczyzy”. Osoby, które podpisują się pod jej ideą i chcą ją propagować, mogą nieodpłatnie używać jej nazwy, przewodnika, struktury a także korzystać z ogólnoświatowej platformy informacyjnej.

*
Przez 9 lat do teraz odbyło się ponad 10 000 spotkań Death Cafe w 71 krajach. Sytuacja pandemii sprowokowała twórcze przystosowanie organizatorów i przeniosła spotkania do sieci.

*
Formuła Death Cafe jest pomyślana jako horyzontalna przestrzeń do swobodnej wymiany myśli, przeczuć i emocji związanych z tematem końca życia, umierania, pogrzebu, pożegnania i żałoby.

*
Nie została natomiast stworzona jako nieformalna grupa terapeutyczna czy grupa wsparcia dla osób poszukujących pomocy związanej z przechodzeniem głębokiej żałoby, ani też jako forum wymiany naukowej wiedzy na temat śmierci i umierania, czy też platforma prezentacji przekonań religijnych uczestników co do czasu, który nastąpi po niej.

*
A czym jest?
Jest przestrzenią sięgania do osobistych doświadczeń, przeżyć i emocji, i dzielenia się nimi w otwartym, zakorzenionym w teraźniejszości kontakcie z drugim człowiekiem. I do takiego doświadczenia serdecznie Cię zapraszamy jeśli temat końca życia porusza coś w Tobie i istotnie rezonuje.

*
Aby tradycji Death Cafe stało się zadość przygotuj sobie filiżankę ulubionego napoju, może kawałek ciasta, znajdź wygodne miejsce i przyłącz się do rozmowy – jako aktywny uczestnik lub aktywny słuchacz.

Więcej o powstaniu i zasadach funkcjonowania Death Cafe znajdziesz na deathcafe.com

*
WSTĘP WOLNY

*
REJESTRACJA:
Wyślij mail na adres sylwojcik@wp.pl / mjagniewska@tlen.pl

*
O prowadzących i współorganizatorkach:

Monika Jagniewska
Kulturoznawczyni na ścieżce asymilowania nowych umiejętności. Dawniej aktorka, dziennikarka, restauratorka, producentka, agentka, nauczycielka. Dziś w procesie szkolenia psychoterapeutycznego Gestalt. Z ciekawością i uważnością buduje swoje terapeutyczne portfolio na bazie życiowych doświadczeń i fascynacji, wierząc w możliwość transformacji nawet najtrudniejszego ludzkiego doświadczenia w głębokim kontakcie z drugim człowiekiem.

Sylwia Wójcik
Psycholożka, terapeutka Somatic Experiencing, praktyk SOMA Embodiment. Współzałożycielka i członkini Polskiego Stowarzyszenia Somatic Experiencing. Była asystentką w Katedrze i Klinice Medycyny Paliatywnej na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Przez kilka lat współpracowała z hospicjum domowym i z Akademią Walki z Rakiem. Wykładała na studiach podyplomowych na SWPS w Poznaniu, na Uniwersytecie Medycznym i na WSPiA w Poznaniu. Pracuje z osobami dorosłymi w praktyce indywidualnej i na warsztatach. Jest współuczestniczką Kręgów Kobiet od wielu lat, sama też takie zwołuje i prowadzi. Na warsztatach uczy innych terapeutów jak autentycznie i w zgodzie z sobą, zaistnieć w świecie online i jak prowadzić sesje SE online.

Data

gru 15 2020
Expired!

Czas

19:00 - 21:00

Więcej informacji

DO WYDARZENIA

Lokalizacja

Platforma ZOOM

Organizator

Sylwia Wójcik
Strona WWW
https://www.facebook.com/sylwiawojcikczasnazmiany/